Δυνατότητα προσανατολισμού (μαθηματικά) - definition. What is Δυνατότητα προσανατολισμού (μαθηματικά)
Diclib.com
قاموس ChatGPT
أدخل كلمة أو عبارة بأي لغة 👆
اللغة:     

ترجمة وتحليل الكلمات عن طريق الذكاء الاصطناعي ChatGPT

في هذه الصفحة يمكنك الحصول على تحليل مفصل لكلمة أو عبارة باستخدام أفضل تقنيات الذكاء الاصطناعي المتوفرة اليوم:

  • كيف يتم استخدام الكلمة في اللغة
  • تردد الكلمة
  • ما إذا كانت الكلمة تستخدم في كثير من الأحيان في اللغة المنطوقة أو المكتوبة
  • خيارات الترجمة إلى الروسية أو الإسبانية، على التوالي
  • أمثلة على استخدام الكلمة (عدة عبارات مع الترجمة)
  • أصل الكلمة

%ما هو (من)٪ 1 - تعريف


Δυνατότητα προσανατολισμού (μαθηματικά)         
ΌΡΟΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΏΝ
Προσανατολισμός (μαθηματικά)
Στα μαθηματικά, η δυνατότητα προσανατολισμού είναι μια ιδιότητα των επιφανειών στον ευκλείδειο χώρο, που μετρά το αν είναι δυνατόν να γίνει μια επιλογή του κάθετου διανύσματος επιφάνειας σε κάθε σημείο. Μια επιλογή κάθετου διανύσματος, επιτρέπει σε κάποιον να χρησιμοποιήσει τον κανόνα του δεξιού χεριού για να ορίσει μια «δεξιόστροφη» φορά βρόχων στην επιφάνεια, όπως απαιτείται για παράδειγμα από το θεώρημα του Στόουκς.
Γειτονιά (μαθηματικά)         
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΆ
Περιοχή (μαθηματικά)
right|thumb|Το επίπεδο χωρίο V είναι γειτονιά του σημείου p αν ένας (οσοδήποτε) μικρός δίσκος με κέντρο το p περιέχεται στο V.
Καθαρά μαθηματικά         
Σε γενικές γραμμές, καθαρά (ή θεωρητικά) μαθηματικά είναι η επιστήμη των μαθηματικών που μελετά εντελώς αφηρημένες έννοιες. Απο τον δέκατο όγδοο αιώνα και μετά, είναι ένας αναγνωρισμένος κλάδος της μαθηματικής δραστηριότητας, ενώ μερικές φορές χαρακτηριζόταν ως speculative μαθηματικά (θεωρητικά).

ويكيبيديا

Δυνατότητα προσανατολισμού (μαθηματικά)
Στα μαθηματικά, η δυνατότητα προσανατολισμού είναι μια ιδιότητα των επιφανειών στον ευκλείδειο χώρο, που μετρά το αν είναι δυνατόν να γίνει μια επιλογή του κάθετου διανύσματος επιφάνειας σε κάθε σημείο. Μια επιλογή κάθετου διανύσματος, επιτρέπει σε κάποιον να χρησιμοποιήσει τον κανόνα του δεξιού χεριού για να ορίσει μια «δεξιόστροφη» φορά βρόχων στην επιφάνεια, όπως απαιτείται για παράδειγμα από το θεώρημα του Στόουκς.