Εισάγετε μια λέξη ή φράση σε οποιαδήποτε γλώσσα 👆
Γλώσσα:
Μετάφραση και ανάλυση λέξεων από την τεχνητή νοημοσύνη ChatGPT
Σε αυτήν τη σελίδα μπορείτε να λάβετε μια λεπτομερή ανάλυση μιας λέξης ή μιας φράσης, η οποία δημιουργήθηκε χρησιμοποιώντας το ChatGPT, την καλύτερη τεχνολογία τεχνητής νοημοσύνης μέχρι σήμερα:
- πώς χρησιμοποιείται η λέξη
- συχνότητα χρήσης
- χρησιμοποιείται πιο συχνά στον προφορικό ή γραπτό λόγο
- επιλογές μετάφρασης λέξεων
- παραδείγματα χρήσης (πολλές φράσεις με μετάφραση)
- ετυμολογία
Τι (ποιος) είναι disgrace$21881$ - ορισμός
NOVEL BY J. M. COETZEE
Disgrace(novel); Disgrace (novel)
disgrace
I
n.
1) to bring; suffer disgrace
2) deep; public disgrace
3) a disgrace to (he is a disgrace to his family)
4) a disgrace to + inf. (it was a disgrace to behave like that = it was a disgrace behaving like that)
5) a disgrace that (it's a disgrace that these roads are so poorly marked)
6) in disgrace (he quit in disgrace over the bribe)
II
v. (D; refl., tr.) to disgrace by (he disgraced himself by getting drunk)
disgrace
I. n.
1.
Disfavor, disesteem, degradation.
2.
Dishonor, discredit, disrepute, disesteem, shame, reproach, disparagement, ignominy, infamy, opprobrium, obloquy, odium, scandal, blot on one's escutcheon.
II. v. a.
1.
Put out of favor, dismiss from favor, humiliate, humble, degrade, strip of rank or honors.
2.
Dishonor, discredit, degrade, debase, tarnish, stain, sully, taint, bring shame, reproach, dishonor, or a stain upon.
disgrace
¦ noun loss of reputation as the result of a dishonourable action.
?a shameful and unacceptable person or thing: he's a disgrace to the legal profession.
¦ verb bring disgrace on.
?cause to fall from favour or power.
Origin
C16: via Fr. from Ital. disgrazia (n.), disgraziare (v.).
Βικιπαίδεια
Disgrace
Disgrace is a novel by J. M. Coetzee, published in 1999. It won the Booker Prize. The writer was also awarded the Nobel Prize in Literature four years after its publication.
