rutile electrode - ορισμός. Τι είναι το rutile electrode
Diclib.com
Λεξικό ChatGPT
Εισάγετε μια λέξη ή φράση σε οποιαδήποτε γλώσσα 👆
Γλώσσα:

Μετάφραση και ανάλυση λέξεων από την τεχνητή νοημοσύνη ChatGPT

Σε αυτήν τη σελίδα μπορείτε να λάβετε μια λεπτομερή ανάλυση μιας λέξης ή μιας φράσης, η οποία δημιουργήθηκε χρησιμοποιώντας το ChatGPT, την καλύτερη τεχνολογία τεχνητής νοημοσύνης μέχρι σήμερα:

  • πώς χρησιμοποιείται η λέξη
  • συχνότητα χρήσης
  • χρησιμοποιείται πιο συχνά στον προφορικό ή γραπτό λόγο
  • επιλογές μετάφρασης λέξεων
  • παραδείγματα χρήσης (πολλές φράσεις με μετάφραση)
  • ετυμολογία

Τι (ποιος) είναι rutile electrode - ορισμός

OXIDE MINERAL
Nigrine; Rutile structure; Rutile Structure; Synthetic rutile
  • Rutile in quartz]]
  • Milled rutile
  • Extended crystal structure of rutile
  • Acicular crystals of rutile protruding from a [[quartz]] crystal

rutile         
['ru:t?l, 'ru:t??l]
¦ noun a black or reddish-brown mineral consisting of titanium dioxide, typically occurring as needle-like crystals.
Origin
C19: from Fr., or from Ger. Rutil, from L. rutilus 'reddish'.
Rutile         
·noun A mineral usually of a reddish brown color, and brilliant metallic adamantine luster, occurring in tetragonal crystals. In composition it is titanium dioxide, like octahedrite and brookite.
Nigrine         
·noun A ferruginous variety of rutile.

Βικιπαίδεια

Rutile

Rutile is an oxide mineral composed of titanium dioxide (TiO2), the most common natural form of TiO2. Rarer polymorphs of TiO2 are known, including anatase, akaogiite, and brookite.

Rutile has one of the highest refractive indices at visible wavelengths of any known crystal and also exhibits a particularly large birefringence and high dispersion. Owing to these properties, it is useful for the manufacture of certain optical elements, especially polarization optics, for longer visible and infrared wavelengths up to about 4.5 micrometres. Natural rutile may contain up to 10% iron and significant amounts of niobium and tantalum.

Rutile derives its name from the Latin rutilus ('red'), in reference to the deep red color observed in some specimens when viewed by transmitted light. Rutile was first described in 1803 by Abraham Gottlob Werner using specimens obtained in Horcajuelo de la Sierra, Madrid (Spain), which is consequently the type locality.