wantonness - ορισμός. Τι είναι το wantonness
Diclib.com
Λεξικό ChatGPT
Εισάγετε μια λέξη ή φράση σε οποιαδήποτε γλώσσα 👆
Γλώσσα:

Μετάφραση και ανάλυση λέξεων από την τεχνητή νοημοσύνη ChatGPT

Σε αυτήν τη σελίδα μπορείτε να λάβετε μια λεπτομερή ανάλυση μιας λέξης ή μιας φράσης, η οποία δημιουργήθηκε χρησιμοποιώντας το ChatGPT, την καλύτερη τεχνολογία τεχνητής νοημοσύνης μέχρι σήμερα:

  • πώς χρησιμοποιείται η λέξη
  • συχνότητα χρήσης
  • χρησιμοποιείται πιο συχνά στον προφορικό ή γραπτό λόγο
  • επιλογές μετάφρασης λέξεων
  • παραδείγματα χρήσης (πολλές φράσεις με μετάφραση)
  • ετυμολογία

Τι (ποιος) είναι wantonness - ορισμός

LACK OF SELF-CONTROL OR STATE OF ACTING AGAINST ONE'S BETTER JUDGMENT
Acrasia; Weakness of will; Weakness of the will; Wantonness; Wantonly; Incontinence (philosophy); Ἀκρασία; Akratic; Akratic act

Wantonness         
·noun The quality or state of being wanton; negligence of restraint; sportiveness; recklessness; lasciviousness.
Wantonly         
·adv Unintentionally; accidentally.
II. Wantonly ·adv In a wanton manner; without regularity or restraint; loosely; sportively; gayly; playfully; recklessly; lasciviously.
Acrasia         
·noun ·Alt. of Acrasy.

Βικιπαίδεια

Akrasia

Akrasia (; Greek ἀκρασία, "lacking command" or "weakness", occasionally transliterated as acrasia or Anglicised as acrasy or acracy) is a lack of self-control, or acting against one's better judgment. Beginning with Plato, a variety of philosophers have attempted to determine whether or not akrasia exists and how to best define it.

Παραδείγματα από το σώμα κειμένου για wantonness
1. Having come across patients subject to vomiting, headaches or hysteria the moment the weekend arrived, he concluded that the constraints of the working week were what kept sane and healthy people of a certain temperament: given the chance to express themselves in "holiday wantonness", they panicked, felt guilty and couldnt cope.
2. Having come across patients subject to vomiting, headaches or hysteria the moment the weekend arrived, he concluded that the constraints of the working week were what kept sane and healthy people of a certain temperament: given the chance to express themselves in "holiday wantonness", they panicked, felt guilty and couldn‘t cope.