Ουσιαστικό
/oʊˈsiːənəs/
Η λέξη "Oceanus" προέρχεται από την ελληνική μυθολογία και αναφέρεται στον θεό του ωκεανού, ο οποίος ήταν ο κυρίαρχος των νερών και θεωρείτο πατέρας των ποταμών και των θαλασσών. Στη σύγχρονη χρήση, μπορεί να αναφέρεται σε ωκεανούς γενικά ή να χρησιμοποιείται σε πιο ποιητικά και μυθολογικά συμφραζόμενα. Η συχνότητα χρήσης της λέξης είναι χαμηλή στο καθημερινό λεξιλόγιο, αλλά μπορεί να είναι πιο συχνή σε ακαδημαϊκά κείμενα και λογοτεχνία.
The ancient Greeks considered Oceanus as the embodiment of the great stream of water.
Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν τον Ωκεανό ως τη ενσάρκωση της μεγάλης ροής του νερού.
Many myths feature Oceanus as a powerful deity governing the seas.
Πολλοί μύθοι εμφανίζουν τον Ωκεανό ως μια ισχυρή θεότητα που κυβερνά τις θάλασσες.
Poets often use Oceanus to symbolize the vastness and mystery of the ocean.
Οι ποιητές συχνά χρησιμοποιούν τον Ωκεανό για να συμβολίσουν την απεραντοσύνη και το μυστήριο του ωκεανού.
Η λέξη "Oceanus" δεν χρησιμοποιείται συχνά σε ιδιωματικές εκφράσεις στην καθημερινή γλώσσα. Ωστόσο, μπορεί να υπάρξουν κάποιες πιο ποιητικές ή λογοτεχνικές αναφορές:
To drift like Oceanus in an endless sea.
Να πλέεις σαν τον Ωκεανό σε μια ατέλειωτη θάλασσα.
The waves of time roll over us, much like Oceanus on his eternal journey.
Οι κυματισμοί του χρόνου κυλούν πάνω μας, όπως ο Ωκεανός στην αιώνια πορεία του.
In the depths of despair, we all seek our own Oceanus for solace.
Στις βαθιές απελπισίες, όλοι αναζητούμε τον δικό μας Ωκεανό για παρηγοριά.
Η λέξη "Oceanus" προέρχεται από την αρχαία ελληνική "Ὠκεανός", η οποία σημαίνει "ποτάμι" ή "θαλάσσιο νερό". Συνδέεται επίσης με τη λατινική λέξη "Oceanus", που χρησιμοποιήθηκε επίσης για να αναφέρεται στους μεγάλους θαλάσσιους όγκους.
Αυτές οι πληροφορίες καλύπτουν τις διάφορες πτυχές της λέξης "Oceanus" στο αγγλοελληνικό λεξιλόγιο και τις χρήσεις της στη γλώσσα.