Ο όρος Pharisee είναι ουσιαστικό.
/ˈfɛrɪˌsi/
Το όρο Pharisee αναφέρεται σε ένα μέλος ενός αρχαίου Ιουδαϊκού θρησκευτικού και πολιτικού κινήματος που υπήρχε κατά τη διάρκεια του 1ου αιώνα μ.Χ. Οι Φαρισαίοι είναι γνωστοί για τη γνώση τους σχετικά με τον νόμο και τις παραδόσεις του Ισραήλ και είχαν ισχυρή επιρροή στην κοινωνία της εποχής τους. Στη σύγχρονη γλώσσα, ο όρος μπορεί να χρησιμοποιηθεί με αρνητική έννοια για να περιγράψει κάποιον που είναι υποκριτικός ή τονίζει τη συμμόρφωση με κανόνες με την απουσία γνήσιων ηθικών αξιών.
Ο όρος Pharisee χρησιμοποιείται κυρίως στο γραπτό πλαίσιο, συμπεριλαμβανομένων θρησκευτικών και ιστορικών κειμένων. Η συχνότητα χρήσης του είναι περιορισμένη σε καθημερινές συνομιλίες.
The Pharisees were known for their strict adherence to the law.
Οι Φαρισαίοι ήταν γνωστοί για την αυστηρή τους συμμόρφωση με τον νόμο.
In the New Testament, Jesus often criticized the Pharisees for their hypocrisy.
Στη Καινή Διαθήκη, ο Ιησούς συχνά επικρίνει τους Φαρισαίους για την υποκρισία τους.
He behaved like a Pharisee, focusing more on rules than on compassion.
Συμπεριφερόταν όπως ένας Φαρισαίος, εστιάζοντας περισσότερο στους κανόνες παρά στη συμπόνια.
Αν και ο όρος "Pharisee" δεν είναι τόσο διαδεδομένος στις ιδιωματικές εκφράσεις, μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε περιπτώσεις που αφορούν τη υποκρισία ή τη ρύθμιση των κανόνων, όπως:
Don't be a Pharisee; it's important to show kindness along with following the rules.
Μην είσαι Φαρισαίος; Είναι σημαντικό να δείχνεις καλοσύνη μαζί με την τήρηση των κανόνων.
Critics labeled the politician a modern Pharisee for prioritizing appearances over substance.
Οι επικριτές χαρακτήρισαν τον πολιτικό έναν σύγχρονο Φαρισαίο γιατί προτεραιότητά του ήταν οι εμφανίσεις ως προς το περιεχόμενο.
Many see excessive regulation as a hallmark of a Pharisee mentality.
Πολλοί βλέπουν την υπερβολική ρύθμιση ως χαρακτηριστικό της νοοτροπίας ενός Φαρισαίου.
Ο όρος Pharisee προέρχεται από τη λατινική λέξη Pharisaeus, η οποία με τη σειρά της προήλθε από τα ελληνικά Φαρισαῖος (Pharisaios), που βασίζεται στο εβραϊκό פְּרוּשִׁים (Prushim), που σημαίνει "χωριστοί" ή "αυστηροί".
Συνώνυμα: - Υποκριτής - Τυπολάτρης
Αντώνυμα: - Αυθόρμητος - Ανοιχτόμυαλος