Ο όρος "agrapha" είναι ουσιαστικό.
Η φωνητική μεταγραφή της λέξης "agrapha" σύμφωνα με το διεθνές φωνητικό αλφάβητο (IPA) είναι /əˈɡræfə/.
Η λέξη "agrapha" προέρχεται από τα ελληνικά και αναφέρεται σε πράγματα που δεν έχουν γραφτεί ή καταγραφεί. Συγκεκριμένα, στο χριστιανικό πλαίσιο, αναφέρεται στα λόγια του Ιησού που δεν έχουν καταγραφεί στα Ευαγγέλια. Η λέξη χρησιμοποιείται κυρίως σε θρησκευτικούς και ακαδημαϊκούς κύκλους.
Η χρήση του όρου είναι σχετικά περιορισμένη και συνήθως την συναντάμε σε γραπτά κείμενα ή σε συζητήσεις που αφορούν τη θεολογία ή την ιστορία του Χριστιανισμού. Δεν είναι συχνά μέρος της καθημερινής προφορικής γλώσσας.
The concept of agrapha is significant in understanding the teachings of Jesus.
Η έννοια της αγράφα είναι σημαντική για την κατανόηση των διδασκαλιών του Ιησού.
Many scholars debate the importance of agrapha in biblical studies.
Πολλοί μελετητές συζητούν τη σημασία της αγράφα στις βυζαντινές σπουδές.
The existence of agrapha highlights the oral traditions surrounding Jesus' life.
Η ύπαρξη της αγράφα υπογραμμίζει τις προφορικές παραδόσεις γύρω από τη ζωή του Ιησού.
Ο όρος "agrapha" δεν χρησιμοποιείται συχνά σε ιδιωματικές εκφράσεις της αγγλικής γλώσσας λόγω της εξειδικευμένης φύσης του, αλλά μπορεί να γίνει μέρος ακαδημαϊκών συζητήσεων με τις παρακάτω προτάσεις:
Scholars often refer to sayings in the agrapha when discussing Jesus' teachings.
Οι μελετητές συχνά αναφέρονται σε ρήσεις από την αγράφα όταν συζητούν τις διδασκαλίες του Ιησού.
The agrapha serve as a glimpse into the unwritten aspects of religious history.
Η αγράφα προσφέρει μια εικόνα των ακατέργαστων πτυχών της θρησκευτικής ιστορίας.
Understanding the agrapha gives us insight into the communal beliefs of early Christians.
Η κατανόηση της αγράφα μας δίνει εικόνα στις κοινοτικές πεποιθήσεις των πρώτων Χριστιανών.
Η λέξη "agrapha" προέρχεται από τα ελληνικά "ἀγράφος", που σημαίνει "μη γραμμένος". Συντίθεται από το πρόθεμα "α-" (που σημαίνει "μη" ή "χωρίς") και τη λέξη "γράφη" (που σημαίνει "γραφή").