Το "anaclitic depression" είναι ένα ουσιαστικό.
/ˌænəˈklaɪtɪk dɪˈprɛʃən/
Η "anaclitic depression" αναφέρεται σε μια μορφή κατάθλιψης που παρατηρείται συχνά σε βρέφη και μικρά παιδιά, η οποία προκύπτει από την έλλειψη συναισθηματικής υποστήριξης και την αποστέρηση της φροντίδας από τις μητέρες τους. Συνήθως, αυτή η κατάσταση εκδηλώνεται όταν το παιδί χάνει τη μητέρα ή βιώνει μια σημαντική αποξένωση από αυτήν.
Η χρήση της έκφρασης είναι πιο συχνή στο γραπτό πλαίσιο, ειδικά σε ψυχολογικές και ιατρικές επιστημονικές μελέτες, παρά στον προφορικό λόγο.
Το παιδί παρουσίασε σημάδια ανακλνητικής κατάθλιψης μετά την απομάκρυνση του από τη μητέρα του.
"Early intervention can help prevent long-term effects of anaclitic depression."
Δεν υπάρχουν πολλές γνωστές ιδιωματικές εκφράσεις που να περιλαμβάνουν τον όρο "anaclitic depression", καθώς είναι μια εξειδικευμένη ψυχολογική έννοια. Ωστόσο, η κατανόηση της έννοιας σε ψυχολογικά συμφραζόμενα μπορεί να προσφέρει κάποια σχετική ανάλυση.
The duration of anaclitic depression can affect a person's personality.
Τα βρέφη σε κίνδυνο για ανακλνητική κατάθλιψη συχνά χρειάζονται ειδική υποστήριξη.
Ο όρος "anaclitic" προέρχεται από τα ελληνικά "ana" (πάνω) και "klino" (κλίνομαι) και αναφέρεται σε καταστάσεις ή συμπεριφορές που βασίζονται στις σχέσεις με άλλους. Η λέξη "depression" προέρχεται από το λατινικό "depressio", που σημαίνει καταπίεση ή μείωση.
Συνώνυμα: - Σύντομη κατάθλιψη (brief depression)
Αντώνυμα: - Ευεξία (well-being) - Χαρά (joy)