Επίθετο
/ˌɑːrkɪˈtaɪpɪkəl/
Η λέξη "archetypical" αναφέρεται σε κάτι που είναι χαρακτηριστικό ή τύπος ενός αρχέτυπου, δηλαδή ενός ιδεατού μοντέλου ή πρότυπου. Χρησιμοποιείται συχνά για να περιγράψει συμπεριφορές, χαρακτήρες ή καταστάσεις που είναι τυπικές και αναγνωρίσιμες σε ένα ευρύτερο πλαίσιο. Είναι κοινώς χρησιμοποιούμενη και στους δύο προφορικούς και γραπτούς λόγους, αλλά η συχνότητά της μπορεί να είναι μεγαλύτερη σε ακαδημαϊκά και λογοτεχνικά κείμενα.
The archetypical hero embarks on a journey to discover their true self.
(Ο αρχέτυπος ήρωας ξεκινά ένα ταξίδι για να ανακαλύψει τον αληθινό του εαυτό.)
In many cultures, the archetypical mother figure represents nurturing and unconditional love.
(Σε πολλές κουλτούρες, η αρχέτυπη μητρική φιγούρα αντιπροσωπεύει τη φροντίδα και την άνευ όρων αγάπη.)
Her archetypical role in the film made her a beloved character among the audience.
(Ο αρχέτυπος ρόλος της στη ταινία την έκανε αγαπητό χαρακτήρα ανάμεσα στο κοινό.)
Η λέξη "archetypical" χρησιμοποιείται συχνά σε διάφορες ιδιωματικές εκφράσεις, κυρίως σε λογοτεχνικά και ψυχαναλυτικά συμφραζόμενα.
To embody the archetypical villain.
(Να ενσαρκώνει τον αρχέτυπο κακό.)
Αυτό αναφέρεται σε ένα χαρακτήρα που είναι τυπικός για τον κακό της ιστορίας.
An archetypical journey of self-discovery.
(Ένα αρχέτυπο ταξίδι αυτοανακάλυψης.)
Χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια διαδικασία όπου κάποιος ανακαλύπτει τον εαυτό του.
The archetypical love story often ends with a happy ending.
(Η αρχέτυπη ιστορία αγάπης συχνά τελειώνει με ένα ευτυχισμένο τέλος.)
Αυτή η φράση αναφέρεται σε ένα κλασικό πρότυπο ιστορίας αγάπης.
Η λέξη προέρχεται από τα ελληνικά "ἀρχέτυπον" (archetypon), που προέρχεται από "ἀρχή" (arche - "αρχή") και "τύπος" (typos - "τύπος"). Οι ρίζες της γλώσσας ενδυναμώνουν τη σημασία του "πρώτου μοντέλου" ή "τύπων".
Συνώνυμα: - πρωτότυπος - κλασικός
Αντώνυμα: - ανώριμος - πρόχειρος