Ο όρος "asymptotic function" είναι ουσιαστικό.
/æsɪmˈtɔtɪk ˈfʌŋkʃən/
Η "asymptotic function" αναφέρεται σε μια συνάρτηση που περιγράφει τη συμπεριφορά μιας άλλης συνάρτησης όταν η είσοδός της πλησιάζει κάποιο όριο, συχνά το άπειρο. Χρησιμοποιείται ευρέως στον τομέα των μαθηματικών και της θεωρίας υπολογισμού, ιδιαίτερα στην ανάλυση αλγορίθμων.
Η χρήση του όρου είναι πιο συχνή σε τεχνικά και ακαδημαϊκά κείμενα παρά στον προφορικό λόγο.
Ο όρος χρησιμοποιείται κυρίως στη γραπτή μορφή, σε βιβλία και επιστημονικά άρθρα.
Η ασυμπτωτική συνάρτηση δίνει πληροφορίες για την απόδοση των αλγορίθμων καθώς μεγαλώνει το μέγεθος της εισόδου.
Researchers often use asymptotic functions to simplify complex mathematical models.
Οι ερευνητές συχνά χρησιμοποιούν ασυμπτωτικές συναρτήσεις για να απλοποιήσουν πολύπλοκα μαθηματικά μοντέλα.
Understanding the asymptotic function is crucial for analyzing the efficiency of computational methods.
Η "asymptotic function" δεν χρησιμοποιείται ευρέως σε ιδιωματικές εκφράσεις, αλλά οι έννοιές της συνδέονται με αρκετές σχετικές εκφράσεις στα μαθηματικά και την πληροφορική. Ακολουθούν ορισμένες προτάσεις:
Ο αλγόριθμος πλησιάζει την βέλτιστη απόδοσή του με ασυμπτωτικό τρόπο.
To analyze the growth of the function, we need to consider its asymptotic behavior.
Για να αναλύσουμε την ανάπτυξη της συνάρτησης, πρέπει να λάβουμε υπόψη τη ασυμπτωτική συμπεριφορά της.
The asymptotic analysis reveals how the function behaves under extreme conditions.
Η ασυμπτωτική ανάλυση αποκαλύπτει πώς συμπεριφέρεται η συνάρτηση υπό ακραίες συνθήκες.
In computer science, understanding asymptotic notation is vital for comparing algorithms.
Ο όρος "asymptotic" προέρχεται από την ελληνική λέξη "ἀσυμπτωτικός" (asymptotikos), που σημαίνει "μη κείμενος" ή "δεν συναντώ", προερχόμενος από το "ἀσὐμπτωτος" (asyptotos). Η λέξη "function" προέρχεται από τη λατινική "functio", που σημαίνει "εκτέλεση".