Το "excluded middle" είναι μια φράση που χρησιμοποιείται κυρίως ως όρος στη λογική.
/ɪkˈskludɪd ˈmɪdəl/
Ο όρος "excluded middle" αναφέρεται στον "αρχή του αποκλεισμένου μέσου" (Principle of Excluded Middle), μια θεμελιώδη αρχή της κλασικής λογικής, που δηλώνει ότι για κάθε πρόταση, είτε αυτή είναι αληθής είτε ψευδής, δεν υπάρχει μεσαία κατάσταση. Αυτό σημαίνει ότι κάθε δήλωση είναι είτε αληθινή είτε ψευδής, και δεν μπορεί να είναι και τα δύο ταυτόχρονα.
Στη γλώσσα των λογικών συστημάτων, αυτή η αρχή χρησιμοποιείται συχνά για να διατυπώσει και να αποδείξει λογικά επιχειρήματα. Χρησιμοποιείται συχνά στο γραπτό λόγο, ιδιαίτερα σε φιλοσοφικές και λογικές αναλύσεις.
Η αρχή του αποκλεισμένου μέσου δηλώνει ότι μια πρόταση πρέπει να είναι είτε αληθής είτε ψευδής.
In classical logic, the excluded middle plays a crucial role in reasoning processes.
Στη κλασική λογική, ο αποκλεισμένος μέσος παίζει κρίσιμο ρόλο στη διαδικασία σκέψης.
Some non-classical logics challenge the principle of excluded middle.
Ο όρος "excluded middle" δεν χρησιμοποιείται συνήθως σε ιδιωματικές εκφράσεις, καθώς αναφέρεται σε αυστηρά λογικά και φιλοσοφικά συμφραζόμενα. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες σχετικές εκφράσεις που μπορούν να προκύψουν από τη χρήση της λογικής:
Χωρίς αμφιβολία, η αρχή του αποκλεισμένου μέσου θεμελιώνει αυστηρές λογικές επιχειρηματολογίες.
In philosophical debates, the excluded middle can lead to interesting discussions about truth.
Στις φιλοσοφικές συζητήσεις, ο αποκλεισμένος μέσος μπορεί να οδηγήσει σε ενδιαφέρουσες συζητήσεις για την αλήθεια.
Many arguments in mathematics rely on the principle of excluded middle to establish truths.
Ο όρος "excluded middle" συνδυάζει τις λέξεις "excluded" (αποκλεισμένος), που προέρχεται από το λατινικό "excludere", και "middle" (μέσος), που προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό "μέσος". Η έννοια έχει τις ρίζες της στη λογική και τη φιλοσοφία.
dichotomy (διαχωρισμός)
Αντώνυμα: