final clause: ουσιαστικό
/ˈfaɪ.nəl klɔːz/
Η "final clause" αναφέρεται σε μια πρόταση ή ρήτρα που προσδιορίζει τις τελικές συνθήκες ή τους όρους μιας συμφωνίας ή ενός κειμένου. Στη νομική γλώσσα, αυτές οι ρήτρες συνήθως περιγράφουν τους όρους ολοκλήρωσης μιας διαδικασίας ή τη συμφωνία των μερών.
Η χρήση της στον αγγλικό λόγο είναι πολύ συχνή σε νομικά και συμβατικά κείμενα. Στην καθημερινή ομιλία, δεν είναι τόσο συχνά χρησιμοποιούμενη, αλλά μπορεί να εμφανίζεται σε εξειδικευμένα συμφραζόμενα.
Η σύμβαση περιλαμβάνει μια τελική ρήτρα που καθορίζει το πρόγραμμα πληρωμών.
Before signing, make sure to read the final clause carefully.
Προτού υπογράψετε, φροντίστε να διαβάσετε προσεκτικά την τελική πρόταση.
The final clause in the agreement allows for amendments if necessary.
Η φράση "final clause" δεν αποτελεί μέρος πολλών ιδιωματικών εκφράσεων, καθώς είναι πιο εξειδικευμένη προς νομικά ή συμβατικά πλαίσια. Ωστόσο, μπορεί να συνδυαστεί με άλλες φράσεις για να εκφράσει γνωστές έννοιες στην νομική γλώσσα.
Η τελική ρήτρα της μίσθωσης περιλαμβάνει επιλογή ανανέωσης.
"The judge highlighted the importance of the final clause in the ruling."
Ο δικαστής τόνισε τη σημασία της τελικής ρήτρας στην απόφαση.
"In negotiations, the final clause is often a point of contention."
Η λέξη "final" προέρχεται από τη λατινική λέξη "finalis", που σημαίνει "τέλος". Η λέξη "clause" προέρχεται από την λατινική "clausa", που σημαίνει "κλειστή" ή "προτάσεις που κλείνουν μια σκέψη". Επομένως, η έννοια τους συνδέεται με την ολοκλήρωση ή την καθορισμένη απόφαση.
Συνώνυμα: - concluding clause - terminal clause - conclusive provision
Αντώνυμα: - initial clause - introductory clause - preliminary provision