Φράση (noun phrase)
/ˈmæksɪməm strɛs ˈθɪəri/
Η "maximum-stress theory" αναφέρεται σε μια προσεγγιστική θεωρία της μηχανικής και της αντοχής των υλικών, η οποία προτείνει ότι η παραμόρφωση ή η αποτυχία ενός υλικού συμβαίνει όταν το μέγιστο επίπεδο στρες υπερβαίνει ένα συγκεκριμένο όριο αντοχής. Συχνά χρησιμοποιείται σε τομείς όπως η πολιτική μηχανική, η μηχανική υλικών, και οι κατασκευές.
Η θεωρία χρησιμοποιείται κυρίως σε τεχνικά και επιστημονικά κείμενα, επομένως η χρήση της ενδέχεται να είναι πιο συχνή στο γραπτό λόγο παρά στον προφορικό.
Ο σχεδιασμός βασίστηκε στη θεωρία μέγιστου στρες για να διασφαλίσει την ασφάλεια.
Engineers often refer to the maximum-stress theory when analyzing materials under load.
Οι μηχανικοί συχνά αναφέρονται στη θεωρία μέγιστου στρες κατά την ανάλυση υλικών υπό φορτίο.
Understanding the maximum-stress theory is crucial for safe construction practices.
Η φράση "maximum-stress theory" δεν είναι συνήθως μέρος οποιωνδήποτε ιδιωματικών εκφράσεων στα αγγλικά. Ωστόσο, μπορεί να συνδυαστεί σε τεχνικά συμφραζόμενα με άλλες φράσεις που σχετίζονται με τη μηχανική ή την αντοχή υλικών.
Η λέξη "maximum" προέρχεται από το λατινικό "maximus", που σημαίνει "μεγαλύτερος". Η λέξη "stress" προέρχεται από το λατινικό "stringere", που σημαίνει "να σφίγγω, να πιέζω". Η "theory" προέρχεται από το ελληνικό "theoria", που σημαίνει "θέαση" ή "παρατήρηση".
Συνώνυμα: - μέγιστη τάση - θεωρία καταπόνησης
Αντώνυμα: - ελάχιστο στρες - θεωρία ελάχιστης τάσης
Αυτές οι πληροφορίες παρέχουν μια πλήρη και αναλυτική εικόνα της "maximum-stress theory" και της χρήσης της στη γλώσσα Αγγλικά καθώς και στον τομέα της μηχανικής.