Η λέξη "self-dualization" αναφέρεται σε μια διαδικασία ή κατάσταση όπου ένα σύστημα ή ένα αντικείμενο διατηρεί μια μορφή ταυτότητας και υπόστασης μέσω της αντίθεσής του. Χρησιμοποιείται συχνά στη μαθηματική λογική, τα φιλικά σχήματα, και τη θεωρία γραφημάτων, καθώς και σε διάφορες περιοχές υπολογιστικής και ηλεκτρονικής μηχανικής.
Η συχνότητα χρήσης της είναι σχετικά χαμηλή και ενδέχεται να συναντηθεί περισσότερο σε γραπτό πλαίσιο από επιστημονικές δημοσιεύσεις ή κείμενα.
Η αυτοδυαλίση επιτρέπει σε πολύπλοκα συστήματα να απλοποιούν τις λειτουργίες τους.
Researchers are studying the effects of self-dualization in quantum computing.
Αν και η λέξη "self-dualization" δεν είναι κοινώς παραδεκτή σε πολλές ιδιωματικές εκφράσεις, μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε περιπτώσεις που αφορούν την αυτο-ταυτοποίηση ή ταυτότητες.
Η θεωρία της αυτοδυαλίσης στα μαθηματικά αντικατοπτρίζει το πώς οι αρχές μπορούν να αντικατοπτρίζονται η μία στην άλλη.
In programming, self-dualization might refer to functions that can call themselves and adapt their parameters.
Η λέξη "self-dualization" είναι σύνθετη και προέρχεται από το "self" (αυτο) και "dualization" (δυαλίση), με τη δεύτερη να προέρχεται από τη λέξη "dual" (δύο, διπλός), που από τη μεριά της έχει τις ρίζες της στη λατινική λέξη "dualis".
Αυτή η ανάλυση της λέξης "self-dualization" επικεντρώνεται και ενσωματώνει στοιχεία από πολλές κατηγορίες, αναδεικνύοντας τη σημασία της στη σύγχρονη επιστήμη και τεχνολογία.