Ο όρος "sumptuary laws" είναι κατηγορία ουσιαστικού (noun phrase).
/ˈsʌmptʃuːəri lɔːz/
Οι sumptuary laws είναι νομοθετικές ρυθμίσεις που αποσκοπούν στο να περιορίσουν την υπερβολική σπατάλη χρήματος και να ρυθμίσουν τις δαπάνες των πολιτών, συχνά για λόγους ηθικής ή για διατήρηση κοινωνικών τάξεων. Χρησιμοποιούνται κυρίως για να ρυθμίσουν την κατανάλωση ενδυμάτων, τροφίμων, ή άλλων προϊόντων κατά τρόπο που να αντικατοπτρίζει κοινωνικές ή πολιτιστικές αξίες.
Οι νόμοι αυτοί δεν είναι συνηθισμένοι στην σύγχρονη κοινωνία αλλά υπήρχαν σε πολλές κοινωνίες κατά την διάρκεια του Μεσαίωνα και της Αναγέννησης. Η χρήση τους στη σύγχρονη γλώσσα είναι κυρίως ιστορική ή ακαδημαϊκή.
Οι νόμοι αυτοί σπανίως χρησιμοποιούνται σε καθαρά προφορικά ή γραπτά συμφραζόμενα εκτός του πλαισίου της νομικής ή ιστορικής συζήτησης.
"Medieval societies often enacted sumptuary laws to maintain class distinctions."
(Οι μεσαιωνικές κοινωνίες συχνά θέσπισαν νόμους περί δαπανών για να διατηρήσουν τις κοινωνικές διακρίσεις.)
"The sumptuary laws were designed to prevent the lower class from dressing like the nobility."
(Οι νόμοι περί δαπανών σχεδιάστηκαν για να αποτρέψουν την κατώτερη τάξη από το να ντύνεται όπως η ευγένεια.)
"In some cultures, sumptuary laws restricted the types of food one could consume based on their social status."
(Σε μερικές κουλτούρες, οι νόμοι περί δαπανών περιορίζαν τους τύπους τροφής που μπορούσαν να καταναλώσουν οι άνθρωποι βάσει της κοινωνικής τους θέσης.)
Το "sumptuary" δεν χρησιμοποιείται συνήθως σε ιδιωματικές εκφράσεις, αλλά η έννοια των νόμων περί δαπανών μπορεί να αναφέρεται σε συζητήσεις σχετικά με την κατανάλωση και την κοινωνική ισότητα.
Η λέξη "sumptuary" προέρχεται από το λατινικό "sumptuarius", που σημαίνει "αφορούν δαπάνες". Η αρχαία ρίζα "sumptus" σημαίνει "δαπάνη".
Συνώνυμα: - Regulatory laws (ρυθμιστικοί νόμοι) - Prohibitive laws (απαγορευτικοί νόμοι)
Αντώνυμα: - Free-market laws (νόμοι ελεύθερης αγοράς) - Consumer protection laws (νόμοι προστασίας καταναλωτών)
Αυτές οι πληροφορίες αναδεικνύουν τη σημασία των νόμων περί δαπανών και τη θέση τους στην ιστορία και τη γλώσσα.