Tyrannicide είναι ουσιαστικό.
/ˌtɪr.ənˈsɪd/
Η λέξη "tyrannicide" αναφέρεται στη πράξη της δολοφονίας ενός τυράννου. Χρησιμοποιείται κυρίως σε πολιτικό και ιστορικό πλαίσιο για να περιγράψει τον εκτοπισμό ή τη θανατική ποινή ενός δικτάτορα ή τυράννου που κυβερνά με καταπιεστικό τρόπο. Η χρήση της είναι πιο συχνή σε γραπτό κείμενο σε ιστορικά, φιλοσοφικά ή πολιτικά κείμενα, όμως μπορεί επίσης να εμφανίζεται σε προφορικό λόγο σε επισημότερες συζητήσεις.
Η λέξη δεν είναι καθημερινά χρησιμοποιούμενη, αλλά μπορεί να εμφανίζεται συχνά σε συζητήσεις γύρω από την πολιτική ιστορία και τη θεωρία της εξουσίας.
Πολλοί πιστεύουν ότι η πράξη της τυραννοκτονίας μπορεί μερικές φορές να δικαιολογηθεί στο όνομα της ελευθερίας.
Historical figures like Brutus are often seen as examples of tyrannicide.
Ιστορικές φιγούρες όπως ο Βρούτος θεωρούνται συχνά παραδείγματα τυραννοκτονίας.
The debate over the ethics of tyrannicide continues to spark discussions among political philosophers.
Η λέξη "tyrannicide" χρησιμοποιείται σπάνια σε ιδιωματικές εκφράσεις, αλλά υπάρχουν κάποιες προτάσεις που αγγίζουν το θέμα:
Η έννοια της τυραννοκτονίας είναι βαθιά ριζωμένη στη επαναστατική λογοτεχνία.
In times of oppression, the call for tyrannicide often echoes through the streets.
Σε περιόδους καταπίεσης, η έκκληση για τυραννοκτονία συχνά ηχεί στους δρόμους.
Many revolutions have justified their actions through the lens of tyrannicide.
Η λέξη προέρχεται από τους ελληνικούς όρους "τύραννος" (tyrannos) που σημαίνει "τύραννος" και "κτονία" (cida) που σημαίνει "δολοφονία" ή "θανάτωση". Χρησιμοποιείται για πρώτη φορά σε ιστορικά κείμενα που αναφέρονται σε πολιτικά γεγονότα.
Συνώνυμα: - Αντεπίθεση (regicidal, όταν αναφέρεται σε βασιλείς)
Αντώνυμα: - Υποταγή (submission) - Συνεργασία (collaboration)
Η λέξη "tyrannicide" παραμένει σημαντική στη μελέτη της πολιτικής ιστορίας και της ηθικής.