Επίθετο.
/apesaðumˈbɾaðo/
Η λέξη "apesadumbrado" στα Ισπανικά περιγράφει έναν άνθρωπο που αισθάνεται βαρύς ή κατα θλιμμένος, συχνά λόγω θλίψης ή ανησυχίας. Χρησιμοποιείται σε καταστάσεις όπου οι συναισθηματικές καταστάσεις είναι γνωστές και οι άνθρωποι εκφράζουν την αγωνία ή την κούραση που νιώθουν λόγω σκέψεων ή γεγονότων.
Η συχνότητα χρήσης της λέξης είναι σχετικά υψηλή στο γραπτό και στον προφορικό λόγο, ειδικά σε λογοτεχνία ή σε πολιτιστικές συζητήσεις. Συνήθως, η λέξη χρησιμοποιείται περισσότερο στους γραπτούς όρους, αλλά μπορεί να εμφανίζεται και στην καθημερινή ομιλία.
Él estaba apesadumbrado después de escuchar las malas noticias.
Αυτός ήταν λυπημένος αφού άκουσε τα κακά νέα.
La atmósfera en la reunión era apesadumbrada.
Η ατμόσφαιρα στη συνάντηση ήταν καταθλιπτική.
Se siente apesadumbrado por las decisiones que tuvo que tomar.
Αισθάνεται βαρύς λόγω των αποφάσεων που έπρεπε να πάρει.
Η λέξη "apesadumbrado" χρησιμοποιείται σε αρκετές ιδιωματικές εκφράσεις που σχετίζονται με τη θλίψη και τη βαρύτητα των συναισθημάτων.
Estar apesadumbrado por el pasado.
Να είσαι καταθλιμμένος για το παρελθόν.
Vivir con el corazón apesadumbrado.
Να ζεις με την καρδιά λυπημένη.
No quiero verte apesadumbrado en tu cumpleaños.
Δεν θέλω να σε δω λυπημένο τα γενέθλιά σου.
A veces me siento apesadumbrado sin razón.
Μερικές φορές νιώθω καταθλιμμένος χωρίς λόγο.
El poema hablaba de una vida apesadumbrada por la soledad.
Το ποίημα μιλούσε για μια ζωή καταθλιμμένη από τη μοναξιά.
Η λέξη "apesadumbrado" προέρχεται από το ρήμα "apesadumbrar", το οποίο συνδυάζει την πρόθεση "a-" με τη λέξη "pesadumbre", που σημαίνει "βάρος" ή "κατάθλιψη". Η ρίζα της λέξης αντλεί από την ιδέα του να υποφέρεις από ένα βαρύ συναίσθημα.
Συνώνυμα: - triste (λυπημένος) - pesado (βαρύς) - desolado (ερημωμένος)
Αντώνυμα: - alegre (χαρούμενος) - ligero (ελαφρύς) - contento (ικανοποιημένος)