Το "gusto" είναι ουσιαστικό.
/gus.to/
Η λέξη "gusto" χρησιμοποιείται για να περιγράψει την ευχάριστη αίσθηση όταν κάποιος απολαμβάνει κάτι, είτε αυτό είναι φαγητό, μουσική ή οποιαδήποτε μορφή τέχνης. Στη γλώσσα των Ισπανών, η "gusto" μπορεί να υποδηλώνει και την προσωπική προτίμηση ή αισθητική, και χρησιμοποιείται συχνά στην καθημερινή ομιλία αλλά και στο γραπτό λόγο.
Συχνότητα χρήσης: Χρησιμοποιείται πιο συχνά στον προφορικό λόγο.
En este restaurante hay un gusto exquisito.
Σε αυτό το εστιατόριο υπάρχει εξαιρετική γεύση.
Ella tiene un gusto muy refinado para la música.
Αυτή έχει πολύ εκλεπτυσμένο γούστο στη μουσική.
Η λέξη "gusto" χρησιμοποιείται σε πολλές ιδιωματικές εκφράσεις στα Ισπανικά. Ακολουθούν μερικές:
A gusto como pez en el agua.
Σαν να είναι ψάρι στο νερό. (Η έκφραση σημαίνει ότι κάποιος αισθάνεται άνετα σε μια κατάσταση.)
No tengo gusto, no me gusta el arte.
Δεν έχω γούστο, δεν μου αρέσει η τέχνη. (Σε αυτή την περίπτωση, δηλώνεται ότι κάποιος δεν εκτιμά τον καλλιτεχνικό τομέα.)
Tener un gusto de oro.
Να έχεις γούστο από χρυσό. (Αυτή η έκφραση χρησιμοποιείται για να περιγράψει κάποιον με εξαιρετική αισθητική.)
Poner al gusto.
Να ρυθμιστεί σύμφωνα με τη γεύση. (Σημαίνει να προσαρμόσει κάποιον ή κάτι στις προτιμήσεις κάποιου.)
A gusto en casa.
Άνετος στο σπίτι. (Αυτή η φράση αναφέρεται στη αίσθηση οικειότητας σε ένα περιβάλλον.)
Η λέξη "gusto" προέρχεται από το λατινικό "gusto," το οποίο σημαίνει "γευματίζω" ή "δοκιμάζω."
Συνώνυμα: - deleite (ευχαρίστηση) - preferencia (προτίμηση)
Αντώνυμα: - desagrado (δυσαρέσκεια) - aversión (αποστροφή)