murmullo (ουσιαστικό)
/murˈmuʎo/
Η λέξη "murmullo" χρησιμοποιείται για να περιγράψει ήχους που γίνονται χαμηλά ή απαλώς, όπως ο ψίθυρος ανθρώπων ή ο θόρυβος από ρεύματα νερού. Χρησιμοποιείται συχνά τόσο σε προφορικό όσο και σε γραπτό λόγο, αν και μπορεί να προτιμάται περισσότερο σε γραπτά κείμενα που περιγράφουν ακουστικά τοπία ή συγκινήσεις.
Συχνότητα χρήσης: Υψηλή, αν και πολύ εξειδικευμένη σε συγκεκριμένα συμφραζόμενα.
El murmullo del río era relajante.
Ο ψίθυρος του ποταμού ήταν χαλαρωτικός.
Se escuchaba el murmullo de la multitud en la plaza.
Ακουγόταν ο ψίθυρος του πλήθους στην πλατεία.
Su murmullo era casi inaudible, pero aún así me tranquilizaba.
Ο ψίθυρός του ήταν σχεδόν ακούστος, αλλά παρ' όλα αυτά με ηρεμούσε.
"Con el murmullo de sus pensamientos no podía concentrarse."
Με τον ψίθυρο των σκέψεών του δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί.
"El murmullo de una conversación en el fondo del café era acogedor."
Ο ψίθυρος μιας συζήτησης στο πίσω μέρος του καφέ ήταν φιλόξενος.
"El murmullo del viento entre los árboles suena mágico."
Ο ψίθυρος του ανέμου ανάμεσα στα δέντρα ακούγεται μαγικός.
"A veces, el murmullo de la ciudad es tan palpitante como la vida misma."
Κάποιες φορές, ο ψίθυρος της πόλης είναι τόσο παλμικός όσο η ίδια η ζωή.
Η λέξη προέρχεται από το λατινικό "murmurium," που σημαίνει ήχο ή βουητό. Αντικατοπτρίζει τη φυσική λειτουργία του ήχου που δημιουργείται από τη φωνή ή την κίνηση, και έχει διατηρήσει τη σημασία του στην ισπανική γλώσσα.
Συνώνυμα: - susurro (ψίθυρος) - ruido (θόρυβος) - eco (ηχώ)
Αντώνυμα: - grito (κραυγή) - silencio (σιγή) - alarido (κραυγή, φωνή)
Αυτές οι πληροφορίες παρέχουν μια ολοκληρωμένη εικόνα της λέξης "murmullo," τις χρήσεις της στη γλώσσα, και πώς εντάσσεται σε διάφορες συνθήκες.