Ρήμα
/fosθɑˈɾaɾ/
Η λέξη "objetar" σημαίνει να εκφράζει κανείς αντίρρηση ή να φέρνει αντίρρηση σε μια κατάσταση, θέση ή επιχείρημα. Συχνά χρησιμοποιείται σε νομικά περιβάλλοντα, όταν κάποιος αναφέρει την αντίθεσή του σε ένα σημείο ή ισχυρισμό καθώς και σε καθημερινές συζητήσεις. Η λέξη έχει μια σχετική συχνότητα χρήσης, με προτίμηση σε γραπτές ή επίσημες μορφές λόγω των νομικών της αποχρώσεων.
Χρήση στη γλώσσα Ισπανικά: Αν και μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε προφορικά περιβάλλοντα, η λέξη "objetar" συνήθως χρησιμοποιείται σε γραπτά κείμενα ή σε συζητήσεις που απαιτούν επίσημη γλώσσα.
Ella decidió objetar la decisión del tribunal.
(Αυτή αποφάσισε να αντικρούσει την απόφαση του δικαστηρίου.)
El abogado va a objetar las pruebas presentadas.
(Ο δικηγόρος θα αντιταχθεί στα αποδεικτικά στοιχεία που παρουσιάστηκαν.)
Es importante objetar cualquier afirmación falsa.
(Είναι σημαντικό να αντιταχθείτε σε οποιαδήποτε ψευδή δήλωση.)
Αν και η λέξη "objetar" δεν εμφανίζεται συχνά σε καθαρά ιδιωματικές εκφράσεις, υπάρχουν κάποιες φράσεις και στυλ ομιλίας που την περιλαμβάνουν:
No hay nada que objetar.
(Δεν υπάρχει τίποτα να αντικρούσει κανείς.)
Siempre hay algo que objetar.
(Πάντα υπάρχει κάτι να αντιταχθεί κανείς.)
Es necesario objetar con argumentos sólidos.
(Είναι απαραίτητο να αντιταχθείτε με στέρεα επιχειρήματα.)
Algunos objetos son difíciles de objetar.
(Ορισμένα θέματα είναι δύσκολα να αντιταχθούν.)
Η λέξη "objetar" προέρχεται από το λατινικό "obiectare”, που σημαίνει “να προσφέρεις ένα εμπόδιο” ή “να εκφράσεις αντίρρηση”.
Συνώνυμα: - Discrepar (διαφωνώ) - Rebatir (αντεκδρώ)
Αντώνυμα: - Aceptar (αποδέχομαι) - Consentir (συμφωνώ)