Το επίθετο Ευεργέτης, που σημαίνει "ο δωρητής" (από το ευ-, "καλό", + εργέτης, "ο ποιών, ο εργάτης"), ήταν ένας τιμητικός τίτλος, που δόθηκε σε διάφορους ηγεμόνες. Ο ευεργετισμός (κυριολεκτικά «το να κάνεις καλές πράξεις») ήταν η πρακτική των υψηλού επιπέδου και πλούσιων ατόμων, που διένειμαν μέρος του πλούτου τους στην κοινότητα.