Ο Ίνγκε Α΄ της Νορβηγίας ή Ίνγκε Χάραλντσον (Ingi Haraldsson, 1135 - 3 Φεβρουαρίου 1161) βασιλιάς της Νορβηγίας (1136 - 1161) ήταν ο μοναδικός νόμιμος γιος του Χάραλντ Γκίλλε και της συζύγου του Ίνγκριντ Ράγκνβαλσνταττερ. Η βασιλεία του Ίνγκε Α΄ τερματίστηκε με την έκρηξη του Νορβηγικού εμφύλιου πολέμου, ο ίδιος δεν ήταν ποτέ μοναδικός κυβερνήτης του βασιλείου, ονομάστηκε και Ίνγκε ο Καμπούρης λόγω του σωματικού του ελαττώματος αλλά το προσωνύμιο αυτό δεν εμφανίστηκε ποτέ σε μεσαιωνικές πηγές.

Ο Ίνγκε Α΄ της Σουηδίας ή Ίνγκε ο Γηραιός (περί το 1050 - 1110) βασιλιάς της Σουηδίας (1079 - 1084 και 1087 - 1105), ήταν γιος του βασιλιά Στένκιλ και της συζύγου του Ινγκαμόντερ. Λίγα είναι γνωστά για την περίοδο της βασιλείας του, ενώ θεωρείται ότι μοιράστηκε την εξουσία με τον αδελφό του Χάλστεν Στένκιλσον.

Ο Έιστεν Α΄ της Νορβηγίας ή Έιστεν Μάγκνουσον (Eysteinn Magnusson, περί το 1088 - 29 Αυγούστου 1123) βασιλιάς της Νορβηγίας (1103 - 1123) μαζί με τους αδελφούς του Σίγκουρντ τον Σταυροφόρο και Όλαφ Μάγκνουσον ήταν ο μεγαλύτερος απο τους νόθους γιους του Μάγκνους Γ΄ της Νορβηγίας. Ο αδελφός τους Όλαφ πέθανε πρόωρα την εποχή που ήταν ακόμα ανήλικος με αποτέλεσμα ο Έιστεν και ο Σίγκουρντ να παραμείνουν οι μοναδικοί βασιλείς της χώρας. Ο αδελφός του Σίγκουρντ ο Σταυροφόρος αναφερόταν σαν πολεμοχαρής βασιλιάς αν και ο χαρακτηρισμός του δόθηκε μόνο λόγω της τριετούς απουσίας του σε Σταυροφορία αντίθετα ο Έιστεν έμεινε γνωστός σαν ειρηνοποιός και αρνήθηκε να ακολουθήσει τον αδελφό του στη Σταυροφορία. Ο λόγος που ο Έινστεν ασχολήθηκε μονάχα με ειρηνικά έργα ήταν η αιτία που τα Σάγκας περιέχουν ελάχιστες αναφορές για το πρόσωπο του παρά το γεγονός ότι βασίλευσε 20 χρόνια, αντίθετα για τον πατέρα του και τον αδελφό του το πλήθος των πληροφοριών ήταν τεράστιο. Ο Έιστεν κέρδισε παρόλα αυτά τη μεγάλη αγάπη του λαού, η συμβασιλεία του με τον Σίγκουρντ ήταν η μεγαλύτερη σε διάρκεια συμβασιλεία δυο αδελφών στην ιστορία της Νορβηγίας. Οι περιγραφές των Σάγκας για τον Έιστεν αναφέρουν ότι οικοδόμησε πλήθος από κτίσματα και εκκλησίες σε ολόκληρη τη δυτική Νορβηγική ακτή, επικεντρώθηκε στο Μπέργκεν το οποίο μετέτρεψε στο μεγαλύτερο αλιευτικό κέντρο της βόρειας Ευρώπης, έκτισε νέα ανάκτορα στο κέντρο της πόλης και πλήθος από εκκλησίες όπως το αβαείο του Μούνκεβι. Ο Έιστεν πέθανε τον Αύγουστο του 1123, ο αδελφός του Σίγκουρντ ο Σταυροφόρος παρέμεινε στη συνέχεια μοναδικός Νορβηγός βασιλιάς.