beato - definitie. Wat is beato
Diclib.com
Woordenboek ChatGPT
Voer een woord of zin in in een taal naar keuze 👆
Taal:

Vertaling en analyse van woorden door kunstmatige intelligentie ChatGPT

Op deze pagina kunt u een gedetailleerde analyse krijgen van een woord of zin, geproduceerd met behulp van de beste kunstmatige intelligentietechnologie tot nu toe:

  • hoe het woord wordt gebruikt
  • gebruiksfrequentie
  • het wordt vaker gebruikt in mondelinge of schriftelijke toespraken
  • opties voor woordvertaling
  • Gebruiksvoorbeelden (meerdere zinnen met vertaling)
  • etymologie

Wat (wie) is beato - definitie


beato         
beato, -a (del lat. "beatus")
1 (cult. o lit.) adj. Feliz.
2 adj. y n. Se aplica a la persona que ha sido beatificada.
3 Se aplica a la persona exagerada en las prácticas religiosas, o de religiosidad afectada. Beatuco, chupacirios, chupalámparas, endevotado, meapilas, misero, misticón, *mojigato, pío, rata de sacristía, rezador, santero, santón, santulón, santurrón, timorato, tragaavemarías, tragasantos. Beatería, devotería. Comerse los santos. Golpe de pecho. *Devoción. *Hipocresía.
4 f. Se aplica a ciertas mujeres que, sin ser monjas, se dedican a la vida religiosa, llevan hábito y, generalmente, viven en comunidad.
5 Mujer agregada a una comunidad, que, con el hábito de ésta, pide limosnas o se ocupa en otros quehaceres.
6 m. Copia manuscrita y ricamente ilustrada realizada durante la Edad Media de los "Comentarios al Apocalipsis" del monje Beato de Liébana.
beato         
adj.
1) Feliz o bienaventurado.
2) Se dice de la persona beatificada por el Sumo Pontífice. Se utiliza más como sustantivo.
3) Que se ejercita en obras de virtud. Se utiliza también como sustantivo.
4) fig. Que afecta virtud. Se utiliza también como sustantivo.
sust. masc.
1) El que trae hábito religioso sin vivir en comunidad ni seguir regla determinada.
2) Cada uno de los códices en que se contiene el comentario al Apocalipsis, que escribió San Beato de Liébana.
3) fam. Hombre que frecuenta mucho los templos.
beato         
Sinónimos
adjetivo
2) devoto: devoto, piadoso, ferviente
3) contento: contento, satisfecho, dichoso
Antónimos
sustantivo/adjetivo

Wikipedia

Beato

En la Iglesia católica, un beato (abreviado como B. o Bto.)[1]​ es un difunto cuyas virtudes han sido previamente certificadas por el papa y puede ser honrado con culto.

El término beato significa feliz (del latín beatus), o bienaventurado en sentido más amplio, aludiendo a la creencia de que esa persona está ya gozando del paraíso. La consideración de beato constituye el tercer paso en el camino de la canonización. El primero es siervo de Dios; el segundo, venerable; el tercero, beato; y el cuarto, santo. También se conoce como beato a la persona muy apegada a las ceremonias religiosas.

Voorbeelden uit tekstcorpus voor beato
1. Pero hay también santos, el estadio superior al de beato.
2. Ahora, toda la documentación pasa al Vaticano, que tiene la última palabra para declararle beato.
3. El camino hacia la santidad tiene tres escalones÷ venerable siervo de Dios, beato y santo.
4. La intención es que los peregrinos veneren al beato en un lugar apropiado.
5. Pero nunca me he peleado ni he tenido problemas en el EMBL, ni aquí con Beato.
Wat is beato - definition