'Cello is een zelfstandig naamwoord.
/'tʃɛloʊ/ of /ˈtʃɛloʊ/
In het Nederlands wordt 'cello' ook als 'cello' vertaald, met dezelfde spelling.
'Cello' verwijst naar een strijkinstrument dat behoort tot de familie van de viola, en het wordt vaak gebruikt in klassieke muziek, maar ook in andere muziekgenres zoals jazz en pop. Het heeft een rijke, warme klank en wordt meestal gespeeld door te strijken met een boog of door te pizzicaren (de snaren plukken).
Het woord 'cello' wordt vaak gebruikt in geschreven contexten, zoals muzieknotaties, partituren, en in de beschrijving van muzikale opvoeringen, maar het komt ook voor in mondelinge spraak, vooral in discussies over muziek en instrumenten.
Ze speelt de 'cello prachtig in het orkest.
Learning the 'cello requires dedication and practice.
Het leren van de 'cello vereist toewijding en oefening.
The sound of the 'cello filled the concert hall.
Hoewel 'cello' niet veel voorkomt in idiomatische uitdrukkingen, wordt het soms gebruikt in muzikale contexten die verband houden met de uitvoering of emotie. Hier zijn enkele voorbeeldzinnen:
Zijn hart zingt als een 'cello wanneer hij speelt.
She dances to the tune of the 'cello, capturing everyone’s attention.
Zij danst op de melodie van de 'cello, wat ieders aandacht trekt.
The 'cello resonates with the emotions of the piece.
Het woord 'cello' is een verkorting van het Italiaanse woord 'violoncello', wat letterlijk "kleine viool" betekent. Het komt van 'violone', dat een grote viola betekent. Het werd voor het eerst in de 18e eeuw in de Engelse taal gebruikt.
Synoniemen: Er zijn geen directe synoniemen voor 'cello', maar verwante instrumenten zijn onder andere de viola en de contrabas.
Antoniemen: Er zijn geen directe antoniemen voor 'cello', aangezien het een specifiek type instrument is zonder tegengestelde betekenis.