Bell (engels) - betekenis, definitie, vertaling, uitspraak

Woordsoort

"Bell" is een zelfstandig naamwoord.

Fonetische transcriptie

De fonetische transcriptie van "bell" in het Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA) is /bɛl/.

Vertaalopties voor Nederlands

"Bell" kan in het Nederlands vertaald worden als "bel".

Betekenis en gebruik

Het woord "bell" verwijst naar een voorwerp dat geluid maakt wanneer het wordt aangeslagen, vaak gemaakt van metaal of een ander materiaal en meestal in een vaste positie is gemonteerd. Het wordt vaak gebruikt om aandacht te trekken of een signaal te geven. In de Engelse taal komt "bell" veel voor, zowel in gesproken als in geschreven context, hoewel het iets vaker in geschreven vorm wordt aangetroffen, bijvoorbeeld in literatuur of specifieke verwijzingen.

Voorbeeldzinnen: 1. The church bell rang loudly, signaling the start of the service.
(De kerkbel luidde hard en gaf het teken voor de start van de dienst.)

1. I heard the bell ring when the class started.
   (Ik hoorde de bel luiden toen de les begon.)

Idiomatische uitdrukkingen

Het woord "bell" wordt vaak gebruikt in verschillende idiomatische uitdrukkingen in het Engels. Hier zijn enkele voorbeelden:

1. "To ring a bell" - Dit betekent dat iets je bekend voorkomt of dat je je ervan herinnert.

2. That name rings a bell, but I can't place where I've heard it before.
   (Die naam komt me bekend voor, maar ik kan me niet herinneren waar ik het eerder heb gehoord.)

3. "Bells and whistles" - Dit verwijst naar extra functies of versieringen die iets aantrekkelijker of ingewikkelder maken.

4. The new smartphone comes with all the bells and whistles you could want.
   (De nieuwe smartphone heeft alle extraatjes die je maar kunt wensen.)

5. "Put on the back burner" (met betrekking tot bel): Dit betekent iets tijdelijk minder belangrijk maken, maar zonder het helemaal te vergeten.

6. I think we should put the project on the back burner for now, but keep the idea in mind.
   (Ik denk dat we het project voorlopig op de achtergrond moeten zetten, maar het idee in gedachten moeten houden.)

Etymologie

Het woord "bell" komt van het Oudengelse woord "bylle," wat "bel" betekent. De oorsprong kan verder terug te vinden zijn in het Proto-Germaanse woord *baldiz, dat "hard" of "hard geluid" betekent.

Synoniemen en antoniemen

Synoniemen: - Chime - Gong - Tinkle

Antoniemen: - Silence (stilte) - Muteness (stomheid)

"Bell" heeft een duidelijke plaats in de Engelse taal, zowel qua betekenis als qua gebruik, en komt in diverse idiomatische uitdrukkingen voor die wijzen op de veelzijdigheid ervan in de communicatie.