"China" is een zelfstandig naamwoord.
De fonetische transcriptie van "China" met behulp van het Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA) is /ˈtʃaɪ.nə/.
In het Nederlands wordt "China" ook "China" genoemd. Het woord verandert niet.
"China" verwijst naar zowel het land in Oost-Azië als naar meerdere concepten die ermee samenhangen, zoals de cultuur, geschiedenis, producten en politiek van dat land. Het wordt vaak gebruikt in geopolitieke, economische en culturele contexten. De frequentie van het gebruik van het woord varieert, afhankelijk van het onderwerp van discussie. Het komt zowel in gesproken als geschreven taal voor, maar kan vaker voorkomen in geschreven context bij academisch en nieuwsverslaggeving.
"China" komt vaak voor in idiomatische uitdrukkingen, meestal gerelateerd aan de economische, sociale of culturele aspecten van het land. Hier zijn enkele voorbeeldzinnen:
Het woord "China" is afgeleid van het Sanskrit "Cina", wat is ontleend aan het Qin-dynastie, die in de derde eeuw voor Christus heerste. De naam werd later verspreid via Perzische en Arabische taal door handelaren.
Synoniemen: - Het land van de draken - Het Middenrijk (een veelgebruikte historische term voor China)
Antoniemen: Er zijn geen directe antoniemen voor "China" als land. Echter, in bepaalde contexten kan men tegenstellingen maken met andere landen of regio's, zoals "de Verenigde Staten" in geopolitieke discussies.