Acetonemia is een zelfstandig naamwoord.
Internationaal Fonetisch Alfabet: /ˌæs.ɪ.təˈniː.mi.ə/
Acetonemia verwijst naar de toestand waarin er een verhoogde concentratie van aceton in het bloed aanwezig is. Dit gebeurt vaak bij mensen die lijden aan diabetes type 1, die vasten of een extreem koolhydraatarm dieet volgen. Aceton is een type ketonlichamen dat door het lichaam geproduceerd wordt wanneer er onvoldoende glucose beschikbaar is voor energie.
Acetonemia wordt vaak gebruikt in medische contexten en is een term die voornamelijk voorkomt in geschreven teksten, zoals in medische literatuur en wetenschappelijke studies.
"De patiënt werd gediagnosticeerd met acetonemie vanwege langdurig vasten."
"Monitoring acetonemia is crucial for patients with insulin-dependent diabetes."
Acetonemia is geen veelvoorkomend woord in idiomatische uitdrukkingen, maar het kan in medische contexten worden besproken. Het is een technische term die niet vaak voorkomt in alledaags taalgebruik.
Het woord acetonemia is samengesteld uit twee delen: "aceton", dat verwijst naar een chemische stof, en "emia", een Grieks achtervoegsel dat "in het bloed" betekent. Dit geeft de betekenis aan dat er aceton in het bloed aanwezig is.
Acetonemia is een technisch woord dat vooral voorkomt in medische en wetenschappelijke discussies, en is relevant voor het begrijpen van metabole processen in het lichaam.