"Actinium emanation" is een zelfstandig naamwoord.
/ˈæktɪnɪəm ˌɛmɪˈneɪʃən/
Actinium emanation verwijst naar radioactive emissies die voortkomen uit het verval van het element actinium (Ac). Dit is een proces waarbij actinium radioactieve deeltjes uitstoot als onderdeel van zijn radioactieve verval. Het wordt vaak gebruikt in de context van nucleaire chemie en wordt voornamelijk aangetroffen in wetenschappelijke literatuur. Het gebruik is meer in geschreven context dan in mondelinge spraak, gezien het een technisch begrip is.
Voorbeeldzinnen:
- The study of actinium emanation is crucial in understanding its properties.
(De studie van actinium emanatie is cruciaal voor het begrijpen van zijn eigenschappen.)
Het woord "actinium emanation" wordt niet vaak aangetroffen in idiomatische uitdrukkingen, vooral omdat het een zeer specifiek en wetenschappelijk begrip is. Daarom zijn er geen relevante idiomatische uitdrukkingen met deze term.
Het woord "actinium" komt van het Griekse woord "aktinos," wat "straal" betekent. Het element werd ontdekt in het jaar 1899 door Friedrich Oskar Giesel. Het woord "emanation" is afgeleid van het Latijnse "emanare," wat betekent "uitstralen" of "uitstromen," dat zijn oorsprong heeft in de combinatie van "ex" (uit) en "manare" (stromen).
Synoniemen: - Radioactive emanation - Radon emanation (in bredere context van radioactieve elementen)
Antoniemen: - Absorptie (in context van straling die niet wordt uitgezonden)
Actinium emanation is een specifiek wetenschappelijk concept, en daarom is het beperkt in gebruik en toepassing in dagelijkse taal.