Een acute fracture is een medische term die wordt gebruikt om een botbreuk aan te duiden die plotseling is opgetreden, meestal als gevolg van een trauma of letsel. Dit in tegenstelling tot een chronische breuk, die kan ontstaan door herhaalde stress of belasting. Acute fractures komen vaak voor in situaties zoals een val, een auto-ongeluk of een sportblessure.
In het Engels wordt de term vaak gebruikt in zowel gesproken als geschreven context, vooral in medische instellingen, ziekenhuizen, en bij sportgerelateerde discussies. Het gebruiksfrequentie kan hoog zijn in medische terminologie, maar minder in alledaagse conversaties tenzij men specifiek over botbreuken spreekt.
Voorbeeldzinnen: - The athlete suffered an acute fracture during the game that ended their season. - De atleet liep een acute breuk op tijdens de wedstrijd die hun seizoen beëindigde.
Hoewel het woord "acute fracture" niet vaak voorkomt in idiomatische uitdrukkingen, kan het een belangrijke rol spelen in medische contexten. Hier zijn enkele zinnen die gerelateerd zijn aan acute traumatische ervaringen:
Na het ongeluk besefte hij dat hij een acute breuk in zijn been had.
Her acute fracture was a wake-up call for him to take safety more seriously.
Het woord "acute" komt van het Latijnse woord "acutus," wat 'scherp' of 'doordringend' betekent, en verwijst naar de plotselinge en ernstige aard van de breuk. "Fracture" komt van het Latijnse "fractura," wat 'breken' betekent, afgeleid van "frangere" ('breken').
Synoniemen: - Botbreuk - Acute breuk
Antoniemen: - Chronische breuk - Stabiliseerde fractuur
Deze informatie biedt een diepgaand inzicht in de term "acute fracture" en zijn gebruik in de Engelse taal.