Adoptive father is een samenvoeging van een bijvoeglijk naamwoord (adoptive) en een zelfstandig naamwoord (father). Het beschrijft een man die een kind heeft geadopteerd en daardoor een juridische en emotionele vaderrol op zich heeft genomen.
/əˈdɒptɪv ˈfɑːðər/
"Adoptive father" verwijst naar een man die een kind adopteert, wat betekent dat hij juridische en morele verantwoordelijkheden op zich neemt voor het kind, dat niet zijn biologische eigen kind is. Het gebruik van deze term komt voornamelijk voor in geschreven contexten, hoewel het ook in gesproken taal wordt gebruikt, vooral in gesprekken over gezinsstructuren en adoptie. De frequentie van gebruik is toenemend, gezien de groeiende acceptatie van adoptie in de samenleving.
Voorbeeldzinnen:
- His adoptive father took him to the park every weekend.
(Zijn adoptieve vader nam hem elk weekend mee naar het park.)
Sterke idiomatische uitdrukkingen met "adoptive father" zijn vrij zeldzaam, maar de term kan wel worden gebruikt in bredere zinnen die de rol van een adoptieve vader beschrijven in contexten van zorg, verantwoordelijkheid en liefde.
Voorbeeldzinnen:
- The relationship between an adoptive father and his child is built on trust.
(De relatie tussen een adoptieve vader en zijn kind is gebaseerd op vertrouwen.)
De term "adoptive" komt van het Latijnse "adoptivus," wat "geadopteerd" betekent. "Father" komt van het Oud-Engelse "fæder," dat ook teruggaat naar het Proto-Germaanse "*fæðēr." De combinatie van de twee woorden heeft zijn hedendaagse betekenis gekregen binnen de context van adoptie en gezinsstructuur.
Synoniemen: - Geadopteerde vader - Adoptievader
Antoniemen: - Biologische vader - Natuurlijke vader
Deze secties geven een uitgebreide kijk op de term "adoptive father," inclusief gebruik, betekenis, en de sociale en linguïstische context waarin het zich bevindt.