Het woord "agglutinating" is een bijvoeglijk naamwoord.
De fonetische transcriptie volgens het Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA) is: /əˈɡluːtɪneɪtɪŋ/
"agglutinating language" kan worden vertaald als "agglutinerende taal".
Een agglutinerende taal is een taal waarin woorden worden gevormd door het samenvoegen van verschillende morfemen, elk met een specifieke betekenis, waarbij de morfemen aan elkaar worden geplakt zonder de vorm ervan te veranderen. Agglutinerende talen hebben vaak complexe vervoegings- en verbuigingen structuren en kunnen langere woorden creëren door meerdere morfemen aan elkaar te rijgen. Deze talen zijn meer gebruikelijk in het Turks, Fins, en Swahili.
Agglutinerende talen worden vaak gebruikt in geschreven contexten, vooral in taalkundige studies en tijdens het onderwijzen van grammatica. De frequentie van gebruik varieert per specifieke taal en cultuur.
Hoewel het woord "agglutinating" niet vaak voorkomt in idiomatische uitdrukkingen, wordt het meer gebruikt in linguïstische contexten. Er zijn weinig vaste uitdrukkingen, maar hier zijn enkele zinnen die het idee rond agglutinerende talen uitleggen:
Begrijpen hoe een agglutinerende taal opereert kan lerenden helpen de complexiteit van grammatica te begrijpen.
In an agglutinating language, each morpheme contributes a distinct meaning, making communication richer.
Het woord agglutinate komt van het Latijnse "agglutinare," wat betekent "kleven" of "samenplakken." Het achtervoegsel "-ing" geeft de vorm van het bijvoeglijk naamwoord aan. De term werd populair in de 19e eeuw in de taalkunde om een type taalstructuur te beschrijven.
Synoniemen: - Samengestelde taal - Morfologisch samengestelde taal
Antoniemen: - Analytische taal (waar woorden meestal onafhankelijk zijn zonder veel morfologische veranderingen, zoals in het Engels of Mandarijn)
Met deze basisinformatie kun je een goed begrip krijgen van wat een agglutinerende taal is en hoe deze zich verhoudt tot andere taalstructuren.