"Bounded measure" is een zelfstandig naamwoord.
/bˈaʊndɪd ˈmɛʒər/
"Bounded measure" kan worden vertaald als "beperkte maat" of "begrensde maat".
In de wiskunde, met name in de meetkunde en de analyse, verwijst "bounded measure" naar een maat die voor een bepaalde verzameling een eindige waarde heeft. Dit betekent dat de maat niet oneindig is en binnen bepaalde grenzen blijft. Het concept is belangrijk in de analyse van functies en integralen. Het wordt minder vaak gebruikt in alledaagse spraak, maar komt vaker voor in academische en technische teksten, vooral binnen de wiskunde en meettheorie.
Voorbeeldzin 1: A bounded measure allows for the integration of functions over certain sets.
Vertaling: Een beperkte maat maakt de integratie van functies over bepaalde verzamelingen mogelijk.
Voorbeeldzin 2: In measure theory, a bounded measure is essential for understanding convergence.
Vertaling: In de maatleer is een beperkte maat essentieel voor het begrijpen van convergentie.
Het begrip "bounded measure" komt niet vaak voor in idiomatische uitdrukkingen, gezien het een technisch jargon betreft. Echter, in de context van wiskunde en statistiek kunnen we bijvoorbeeld de volgende zinnen tegenkomen:
The concept of "bounded measure" is crucial when discussing Lebesgue integration.
Vertaling: Het concept van "beperkte maat" is cruciaal bij het bespreken van Lebesgue-integratie.
When you have a bounded measure, it simplifies many problems in probability theory.
Vertaling: Wanneer je een beperkte maat hebt, vereenvoudigt dit veel problemen in de waarschijnlijkheidstheorie.
De term "bounded" komt van het oude Engelse woord "bunden", wat 'beperken' of 'afbakenen' betekent, en "measure" komt van het Latijnse woord "mensura", wat 'maat' betekent. Samen vormen ze een technische term die in de wiskunde wordt gebruikt.
Synoniemen voor "bounded measure" zijn onder andere "finite measure" (eindige maat) en "restricted measure" (beperkte maat). Een antoniem zou "unbounded measure" (onbeperkte maat) zijn, wat verwijst naar een maat die geen eindige waarde heeft en dus oneindig kan zijn.