"Con artist" is een samenstelling van een zelfstandig naamwoord ("artist") en een bijvoeglijk naamwoord ("con"). Het wordt gebruikt als een zelfstandig naamwoord.
/deɪ ˈkɑn ˈɑrtɪst/
Een "con artist" is iemand die op slinkse wijze, vaak door bedrog of manipulatie, anderen misleidt om geld of andere waardevolle zaken te verkrijgen. Het woord wordt vaak gebruikt om te verwijzen naar mensen die betrokken zijn bij frauduleuze activiteiten, zoals oplichting of langdurige misleiding. In de Engelse taal komt deze term veel voor, vooral in geschreven contexten zoals artikelen, nieuwsberichten en verhalen over misdaad, maar het kan ook in mondelinge spraak worden gebruikt.
Voorbeelden van zinnen: - The police arrested the con artist after they caught him trying to scam elderly people. - De politie arresteerde de oplichter nadat ze hem betrapten op het proberen oplichten van oudere mensen.
"Con artist" wordt vaak gebruikt in verschillende uitdrukkingen en contexten die verband houden met bedrog en vorm van manipulatie. Hier zijn enkele voorbeelden:
Hij heeft me een vliegje voor de ogen gehouden en bleek een oplichter te zijn.
Don't be fooled by his smooth talk; he's a con artist at heart.
Laat je niet misleiden door zijn vlotte praatje; hij is van binnen een oplichter.
The con artist had a knack for convincing people to trust him.
De oplichter had talent om mensen te overtuigen hem te vertrouwen.
She realized too late that she had fallen for a con artist's tricks.
De term "con artist" is een afkorting van "confidence artist", wat verwijst naar iemand die vertrouwen wekt bij anderen om deze te bedriegen. De oorsprong van het woord "confidence" komt uit het Latijn "confidentia", wat "zelfvertrouwen" of "vertrouwen" betekent. De term begon in de 19e eeuw populair te worden, vooral in verband met misdaad en oplichting.
Door deze opbouw krijg je een uitgebreid overzicht van het begrip "con artist" en de context waarin het gebruikt wordt.