"Contour integration" is een zelfstandig naamwoord (noun).
/ˈkɒn.tʊr ˌɪn.tɪˈɡreɪ.ʃən/
"Contourintegratie"
Contourintegratie is een wiskundige techniek die wordt gebruikt in de complexe analyse om integralen van complexe functies langs een bepaalde contour in het complexe vlak te evalueren. Het is een essentiële methode in de complexe analyse en komt vaak voor in geavanceerde wiskunde en natuurkunde. De techniek heeft een hoge gebruiksfrequentie in geschreven wetenschapsteksten en vakliteratuur, maar wordt ook besproken in colleges en lezingen.
"De methode van contourintegratie wordt vaak gebruikt om complexe integralen op te lossen in geavanceerde wiskunde."
"In physics, contour integration can be utilized to calculate certain residues that appear in complex analysis."
"In de natuurkunde kan contourintegratie worden gebruikt om bepaalde residuen te berekenen die voorkomen in de complexe analyse."
"Students often struggle with contour integration during their studies in mathematical analysis."
"Contour integration" wordt niet veel gebruikt in idiomatische uitdrukkingen, omdat het een specifieke technische term is. Hier zijn wel enkele zinnen waarin contourintegratie op een natuurlijke manier wordt gebruikt:
"Bij het aanpakken van complexe problemen onthult contourintegratie vaak oplossingen die eenvoudigere methoden missen."
"Mastering contour integration is crucial for anyone looking to excel in higher mathematics."
De term "contour" komt van het Franse woord "contour", dat "omtrek" of "lijn" betekent, en verwijst naar de pad of curve die in de complexe vlak wordt gebruikt. "Integration" is afgeleid van het Latijnse "integratio", dat "herstelling" of "completering" betekent. Samen verwijst contourintegratie naar het proces van integreren langs een specifieke lijn of pad in de complexe analyse.
Contourintegratie is een belangrijk concept binnen de wiskunde, vooral in de complexe analyse, en biedt krachtige technieken voor het oplossen van integralen.