cortical deafness - betekenis, definitie, vertaling, uitspraak
Diclib.com
Woordenboek ChatGPT

cortical deafness (engels) - betekenis, definitie, vertaling, uitspraak


Woordsoort

De term "cortical deafness" bestaat uit een zelfstandig naamwoord.

Fonetische transcriptie

/cɔːr.tɪ.kəl ˈdɛf.nəs/

Vertaalopties voor Nederlands

De vertaling van "cortical deafness" in het Nederlands is "corticale doofheid".

Betekenis en gebruik

Cortical deafness verwijst naar een type gehoorverlies dat voortkomt uit schade aan de auditieve cortex van de hersenen. In tegenstelling tot andere vormen van doofheid, waarbij de gehoorzenuw of het binnenoor zijn aangetast, is bij corticale doofheid de verwerking van geluid in de hersenen verstoord. Dit kan specifieke geluiden beïnvloeden, en mensen met deze aandoening kunnen moeite hebben om geluiden te begrijpen, ook al zijn de gehoororganen zelf in orde. Cortical deafness is relatief zeldzaam en kan het gevolg zijn van hersenbeschadiging door bijvoorbeeld een beroerte of hoofdtrauma.

Cortical deafness komt vaker voor in geschreven contexten, zoals medische literatuur en onderzoeksartikelen, dan in mondelinge spraak.

Voorbeeldzinnen

Idiomatische uitdrukkingen

Cortical deafness is niet gebruikelijk in idiomatische uitdrukkingen, maar kunnen we het onderwerp breder benaderen in verband met woorden voor gehoor en communicatie:

Etymologie

Het woord "cortical" is afgeleid van het Latijnse "cortex", wat "schors" betekent en verwijst naar de cerebrale schors van de hersenen. "Deafness" komt van het Oudengelse "deaf," wat "doof" betekent. Samen verduidelijkt de term het soort doofheid dat gerelateerd is aan het hersenoppervlak waar geluid waargenomen en verwerkt wordt.

Synoniemen en antoniemen

Synoniemen: - Auditieve verwerkingsstoornis - Hersen-geassocieerde doofheid

Antoniemen: - Gehoor - Geluidswaarneming



25-07-2024