"Costal respiration" is een zelfstandige naamwoord.
/kɒstəl rɪspəˈreɪʃən/
"Costal respiration" kan vertaald worden naar het Nederlands als "costale ademhaling" of "ribademhaling."
"Costal respiration" verwijst naar een ademhalingsmechanisme waarbij de ribben en intercostale spieren worden gebruikt om de longen te laten uitzetten en samentrekken. Dit type ademhaling is vooral actief tijdens fysieke inspanning of stress, toenemende de diepte van de ademhalingen.
De term wordt vaker gebruikt in medische, anatomische en biologisch gerelateerde contexten dan in dagelijkse gesprekken, maar kan komen voor in meer gespecialiseerde studies over ademhalingsmechanismen.
Tijdens intense lichamelijke activiteit wordt costale ademhaling prominenter naarmate het lichaam meer zuurstof vraagt.
It is important to understand costal respiration when studying the mechanics of breathing.
Het is belangrijk om costale ademhaling te begrijpen bij het bestuderen van de ademhalingsmechanica.
Practicing costal respiration can improve lung capacity and overall breathing efficiency.
"Costal respiration" komt niet vaak voor in idiomatische uitdrukkingen, maar hier zijn enkele zinnen die de context van ademhaling en lichaamshouding illustreren:
Diepe ademhalingsoefeningen, waaronder costale ademhaling, kunnen helpen stress te verlichten.
Athletes often employ costal respiration to maximize their oxygen intake during competitions.
Atleten maken vaak gebruik van costale ademhaling om hun zuurstofinname te maximaliseren tijdens competities.
Understanding the role of costal respiration is crucial for singers who need to control their breath.
Het woord "costal" komt van het Latijnse "costa," wat "rib" betekent. "Respiration" komt van het Latijnse "respirare," wat "ademen" betekent. Samen verwijst het naar het ademhalingsproces dat plaatsvindt door de ribben.
Deze termen verwijzen naar andere ademhalingsmechanismen die voornamelijk het diafragma en de buikspieren omvatten.