deductive proof - betekenis, definitie, vertaling, uitspraak
Diclib.com
Woordenboek ChatGPT

deductive proof (engels) - betekenis, definitie, vertaling, uitspraak


Woordsoort

"Deductive proof" is een combinatie van een bijvoeglijk naamwoord ("deductive") en een zelfstandig naamwoord ("proof").

Fonetische Transcriptie

De fonetische transcriptie in het Internationaal Fonetisch Alfabet is: /dɪˈdʌktɪv pruːf/

Vertaalopties voor Nederlands

Betekenis en Gebruik

Een "deductive proof" is een type bewijs dat volgt uit de deductieve redenering, waarbij conclusies worden getrokken uit algemene waarheden of aannames. Dit type bewijs wordt vaak gebruikt in wiskunde en logica, waar je begint met een aantal axioma's of reeds bewezen stellingen om een nieuwe stelling af te leiden.

Het gebruik van "deductive proof" komt vaak voor in geschreven contexten, zoals academische teksten, maar kan ook in gesproken contexten voorkomen tijdens discussies over logica, wiskunde of wetenschap. De frequentie van gebruik is relatief hoog binnen formele en educatieve settings.

Voorbeeldzinnen

  1. The mathematician presented a compelling deductive proof to demonstrate the theorem.
  2. De wiskundige presenteerde een overtuigend deductief bewijs om de stelling te demonstreren.

  3. In logic classes, students often learn how to construct a deductive proof effectively.

  4. In logica-lessen leren studenten vaak hoe ze effectief een deductief bewijs kunnen opstellen.

  5. Using a deductive proof, the researcher was able to validate his hypothesis.

  6. Door middel van een deductief bewijs kon de onderzoeker zijn hypothese valideren.

Idiomatische Uitdrukkingen

"Deductive proof" wordt vaak gebruikt in de context van formele gesprekken over logica en wiskunde, maar er zijn niet veel idiomatische uitdrukkingen die specifiek naar dit begrip verwijzen. Hier zijn enkele voorbeelden van contexten waarin "deductive" wordt gebruikt:

  1. "The detective relied on deductive reasoning to solve the mystery."
  2. De detective vertrouwde op deductieve redenering om het mysterie op te lossen.

  3. "She approached the problem with a deductive mindset, considering all known facts."

  4. Ze benaderde het probleem met een deductieve instelling, waarbij ze alle bekende feiten in overweging nam.

  5. "In philosophy, much debate revolves around the validity of deductive arguments."

  6. In de filosofie draait veel debat om de geldigheid van deductieve argumenten.

Etymologie

Het woord "deductive" komt van het Latijnse "deductus", wat "afgeleid" betekent, afgeleid van "deducere", dat "afleiden" of "weg leiden" betekent. Het woord "proof" komt van het Oudfranse "proef", dat "bewijzen" betekent, afgeleid van het Latijnse "probare", wat betekent "bewijzen" of "goedkeuren".

Synoniemen en Antoniemen

Synoniemen

Antoniemen



25-07-2024