"Defective utterance" is een samengestelde term die bestaat uit een bijvoeglijk naamwoord en een zelfstandig naamwoord. - "Defective" is een bijvoeglijk naamwoord. - "Utterance" is een zelfstandig naamwoord.
De fonetische transcriptie van "defective utterance" in het Internationaal Fonetisch Alfabet is: /dɪˈfɛktɪv ˈʌtərəns/
De term "defective utterance" verwijst naar een uiting of uitspraak die onvolledig, incorrect of niet goed gevormd is. Het wordt vaak gebruikt in linguïstiek en psychologie om te verwijzen naar situaties waarin communicatie niet effectief is, bijvoorbeeld door grammaticale fouten of onduidelijkheid. De term kan ook van toepassing zijn in juridische contexten waar een defecte uiting mogelijk gevolgen kan hebben voor de interpretatie van de communicatie. Het gebruik van deze term is meer gebruikelijk in geschreven contexten, zoals wetenschappelijke artikelen of onderzoeken, dan in informele gesproken taal.
De taalkundige merkte op dat de spraak van het kind een defecte uiting bevatte die de communicatie belemmerde.
In the analysis, the researchers found several instances of defective utterance that were not understood by native speakers.
In de analyse vonden de onderzoekers verschillende gevallen van defecte uiting die niet begrepen werden door moedertaalsprekers.
A defective utterance can lead to misunderstandings in both spoken and written communication.
De term "defective utterance" zelf is niet gebruikelijk in idiomatische uitdrukkingen, maar verschillende andere uitdrukkingen met betrekking tot communicatie kunnen wellicht aansluiten:
Haar communicatie was zo complex dat het leek te zijn verloren in vertaling, wat leidde tot een defecte uiting.
Speak your mind: Sometimes, if you don't speak your mind, you may end up with a defective utterance.
Synoniemen: - Flawed utterance - Incorrect statement - Misstatement
Antoniemen: - Clear expression - Accurate statement - Coherent utterance