"Definitude" is een zelfstandig naamwoord.
De fonetische transcriptie van "definitude" volgens het Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA) is /dəˈfɪnɪˌtjuːd/.
"Definitude" kan vertaald worden als "definitie", "vastheid", of "bepaalde staat". Een directe vertaling is niet gebruikelijk in het Nederlands, aangezien het woord minder gebruikelijk is in de Engelse taal.
"Definitude" verwijst naar de staat van definitief zijn, met nadruk op duidelijkheid en vastheid in betekenis of interpretatie. Het wordt vaak gebruikt in filosofische of wetenschappelijke contexten, waar precisie en duidelijkheid essentieel zijn. Het woord is minder frequent in het dagelijks gesprek en komt vaker voor in geschreven teksten, vooral in academische of formele omgevingen.
De vastheid van haar argument maakte het moeilijk te weerleggen.
In mathematics, the definitude of a concept is crucial for understanding.
"Definitude" is geen gangbaar onderdeel van idiomatische uitdrukkingen in het Engels. Het gebruik van het woord is meestal vrij letterlijk en contextafhankelijk. Er zijn echter enkele gerelateerde concepten die in vergelijkbare contexten kunnen voorkomen.
Het gebrek aan vastheid leidde tot misverstanden onder de teamleden.
The definitude in her tone made it clear she was not joking.
"Definitude" vindt zijn oorsprong in het Latijnse woord "definitudo", wat verwijst naar een definitie of beperking. Het woord is afgeleid van "definire", wat "beperken" of "bepalen" betekent.
Dit zijn enkele relevante informatie-elementen over het woord "definitude".