"Discontinuum" is een zelfstandig naamwoord.
De fonetische transcriptie van "discontinuum" in het Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA) is /ˌdɪs.kənˈtɪn.jʊm/.
"Discontinuum" kan vertaald worden naar het Nederlands als "discontinuüm".
"Discontinuum" verwijst naar een toestand van onderbreking of gebrek aan continuïteit. Het wordt vaak gebruikt in wetenschappelijke of technische contexten, zoals in de natuurkunde of wiskunde, om situaties te beschrijven waarin een variabele of bereik niet gelijkmatig of voortdurend is. Het gebruik van het woord is minder frequent in de dagelijkse conversatie en meer gebruikelijk in academisch of specialistisch taalgebruik.
In physics, the concept of a discontinuum is often used to describe irregularities in material properties.
Bij het analyseren van data kan een discontinuum wijzen op de aanwezigheid van verschillende groepen binnen een dataset.
When analyzing data, a discontinuum may indicate the presence of different groups within a dataset.
Het discontinuum in zijn argumentatie maakte het moeilijk voor de luisteraars om zijn punt te volgen.
"Discontinuum" wordt niet vaak gebruikt in idiomatische uitdrukkingen. Het is een technisch en specifiek woord dat in de meeste gevallen rechttoe rechtaan wordt gebruikt.
Het woord "discontinuum" is afgeleid van het Latijnse "discontinuus", wat letterlijk "niet continu" betekent. Het voorvoegsel "dis-" betekent meestal "niet" of "afwijkend", terwijl "continuus" verwijst naar een ononderbroken lijn of reeks.
Synoniemen: - Onderbreking - Hiatus - Afwezigheid van continuïteit
Antoniemen: - Continuïteit - Doorlopende lijn - Continuum