"Distinguishable" is een bijvoeglijk naamwoord.
De fonetische transcriptie van "distinguishable" in het Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA) is: /dɪˈstɪŋɡwɪʃəbl/
"Distinguishable" betekent dat iets duidelijk kan worden onderscheiden of geïdentificeerd van iets anders. Het wordt vaak gebruikt om te verwijzen naar kenmerken, kwaliteiten, of eigenschappen die iemand in staat stellen om twee of meer objecten, ideeën of mensen van elkaar te scheiden. Het woord wordt zowel in gesproken als geschreven taal gebruikt, maar het is meestal meer gebruikelijk in formele of academische contexten.
Voorbeeldzinnen:
1. The two paintings were distinguishable by their color palettes.
(De twee schilderijen waren onderscheidbaar aan de hand van hun kleurpaletten.)
"Distinguishable" wordt niet vaak gebruikt in idiomatische uitdrukkingen. Het wordt echter wel geregeld in verschillende contexten en kan worden gecombineerd met andere woorden om specifieke betekenissen te accentueren.
Voorbeeldzinnen:
1. The distinguishable features of her style make her unique in the fashion world.
(De onderscheidbare kenmerken van haar stijl maken haar uniek in de modewereld.)
In a crowded room, it's hard to find someone who is distinguishable from the rest.
(In een drukke kamer is het moeilijk om iemand te vinden die te onderscheiden is van de rest.)
The distinguishable taste of the spices made the dish stand out.
(De onderscheidbare smaak van de specerijen maakte het gerecht bijzonder.)
Het woord "distinguishable" is afgeleid van het Latijnse "distinguere," wat "scheiden" of "onderscheiden" betekent, in combinatie met het Engelse achtervoegsel "-able," dat "in staat om te" of "geschikt voor" betekent. Het woord heeft zich ontwikkeld door het Oudfrans "distinguer" dat dezelfde betekenis had.
Synoniemen: - Recognizable (herkenbaar) - Identifiable (identificeerbaar)
Antoniemen: - Indistinguishable (ononderscheidbaar) - Unrecognizable (onherkenbaar)