“Double-norm” is een zelfstandig naamwoord.
De fonetische transcriptie van "double-norm" in het Internationaal Fonetisch Alfabet is /ˈdʌb.əl nɔːrm/.
“Double-norm” kan in het Nederlands vertaald worden als “dubbele norm”.
“Double-norm” verwijst naar een situatie waarin twee verschillende normen of standaarden worden toegepast in vergelijkbare situaties, vaak met betrekking tot sociale, ethische of juridische kwesties. Het kan aangeven dat er een inconsistente benadering of behandeling is voor verschillende groepen of situaties. Dit begrip wordt vaak gebruikt in discussies over ongelijkheid, discriminatie en sociale rechtvaardigheid.
Het woord wordt vrij vaak gebruikt in zowel gesproken als geschreven context, met name in sociale wetenschappen, recht en ethiek, waar men de impact van dubbele normen op beleid en maatschappelijke structuren bespreekt.
Voorbeeldzinnen: - The concept of double-norm raises questions about fairness in the legal system. - Het concept van dubbele norm roept vragen op over rechtvaardigheid in het juridische systeem. - Many activists are fighting against the double-norm that exists in different communities. - Veel activisten strijden tegen de dubbele norm die bestaat in verschillende gemeenschappen.
“Double-norm” wordt niet vaak opgenomen in idiomatische uitdrukkingen, maar de concepten van dubbele normen kunnen wel voorkomen in bredere zinnen waarin ongelijkheid of inconsistentie wordt besproken. Hier zijn enkele voorbeelden:
Het woord "double" komt van het Oud Frans "doble" of het Latijn "duplex", wat "twee keer" of "dubbel" betekent. “Norm” komt van het Latijnse "norma", wat "een standaard of een regel" betekent. Samen verwijzen ze naar een situatie waarin twee verschillende standaarden worden toegepast.
Synoniemen: dubbele standaard, inconsistente norm.
Antoniemen: uniforme norm, consistente standaard.