"Duplicate document" bestaat uit een bijvoeglijk naamwoord ("duplicate") en een zelfstandig naamwoord ("document").
De fonetische transcriptie van "duplicate document" in het Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA) is: /dˈuːplɪkɪt ˈdɒkjʊmənt/
"Duplicate document" kan vertaald worden als: - "Duplicaatdocument" - "Dubbel document"
Een "duplicate document" verwijst naar een kopie van een oorspronkelijk document. Het kan zowel in formele als informele contexten gebruikt worden, afhankelijk van de situatie waarin een kopie van een document nodig is. In een zakelijke of administratieve context komt de term vaak voor, en het gebruik is gebruikelijk in schriftelijke communicatie.
De frequentie van het gebruik van "duplicate document" is meestal hoger in geschreven communicatie, zoals in juridische documenten, administratieve correspondentie en kantooromgeving, dan in mondelinge spraak.
Stuur me alsjeblieft een duplicaatdocument voor de vergadering van morgen.
I need a duplicate document of the contract for my records.
Hoewel "duplicate document" zelf geen veelgebruikte idiomatische uitdrukking is, kunnen termen zoals "duplicate" in andere contexten verschijnen, vooral in zakelijke omgevingen. Hier zijn enkele voorbeelden:
"We moeten een duplicaat van dit rapport maken voordat we het indienen."
"The company policy dictates that all duplicate documents must be retained for five years."
"Het bedrijfsbeleid bepaalt dat alle duplicaatdocumenten vijf jaar bewaard moeten worden."
"Always check for duplicate entries in the database before finalizing any records."
Het woord "duplicate" komt van het Latijnse "duplicatus", wat "verdubbeld" betekent. Het zelfstandig naamwoord "document" komt van het Latijnse "documentum", wat "bewijs" of "onderwijs" betekent. In het Engels heeft het een meer juridische en administratieve connotatie gekregen.
Door de combinatie van deze elementen biedt de term "duplicate document" een helder overzicht van wat wordt bedoeld in een administratieve en juridische context.