east (engels) - betekenis, definitie, vertaling, uitspraak

Woordsoort

"East" is een bijwoord, een zelfstandig naamwoord en een bijvoeglijk naamwoord.

Fonetische transcriptie

De fonetische transcriptie van "east" in het Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA) is /iːst/.

Vertaalopties voor Nederlands

De vertalingen van "east" in het Nederlands zijn: - oost (richting) - ooster (bijvoeglijk naamwoord)

Betekenis en gebruik

"East" beschrijft de richting die zich bevindt tegenover het westen. Het is de richting waarin de zon opstijgt. In de Engelse taal wordt "east" vaak gebruikt in zowel gesproken als geschreven context. De frequentie van gebruik is meestal redelijk hoog, vooral in geografische en navigatiegerelateerde discussies.

Voorbeeldzinnen: - The sun rises in the east.
(De zon komt op in het oosten.) - We traveled east to reach the coast.
(We reisden naar het oosten om de kust te bereiken.)

Idiomatische uitdrukkingen

"East" wordt vaak gebruikt in idiomatische uitdrukkingen, vooral gerelateerd aan richting en tijd.

• To be as far east as you can get.
  (Zo ver oostelijk als je maar kunt komen.)
• The east wind brings change.
  (De oostenwind brengt verandering.)
• He was born and raised in the east end of the city.
  (Hij is geboren en getogen in het oosten van de stad.)
• The east coast is known for its vibrant culture.
  (De oostkust is bekend om zijn levendige cultuur.)

Etymologie

Het woord "east" komt van het Oudgermaans *aust-, wat "de richting van de opkomende zon" betekent. Het is verwant aan het Oudengelse "ēast," en de betekenis heeft zich door de eeuwen heen ontwikkeld rond de associatie met het begin van de dag en de zon.

Synoniemen en antoniemen

Synoniemen: - Orient (in sommige contexten)

Antoniemen: - West

Dit is een uitgebreide beschrijving van het woord "east" die verschillende aspecten belicht, van betekenis tot gebruik in idiomatische uitdrukkingen.