"Embankment" is een zelfstandig naamwoord.
De fonetische transcriptie van "embankment" in het Internationaal Fonetisch Alfabet is: /ɪmˈbæŋkmənt/.
"Embankment" verwijst naar een verhoogd stuk grond, vaak gebruikt om water tegen te houden of om een weg of spoorlijn te ondersteunen. Het wordt veelal gebruikt in schriftelijke contexten maar kan ook in mondelinge gesprekken voorkomen, vooral in technische of bouwgerelateerde discussies. De gebruiksfrequentie is gemiddeld en afhankelijk van de specifieke context (bijvoorbeeld bouwkunde, geografie).
De spoorlijn werd aangelegd op een dijk om overstromingen te voorkomen.
The city constructed an embankment to protect the houses from rising waters.
Het woord "embankment" wordt niet vaak gebruikt in idiomatische uitdrukkingen. Echter, het sluit vaak aan bij termen in de context van infrastructuur of milieu.
Het beleid van de regering was om een dijk te bouwen tegen klimaatverandering.
They feared that without an embankment, the town would be lost to the sea.
Het woord "embankment" komt van het Franse "embankement," dat is afgeleid van "embanker," wat betekent "een oever aanleggen." De samenvoeging van "em-" (in) en "bank" (dijk of oever) verwijst naar het creëren van een structuur die hoger is dan het omliggende terrein.