Het woord "enumerative induction" is een zelfstandignaamwoord (noun).
De fonetische transcriptie van "enumerative induction" in het Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA) is: /ɪˈnjuː.mə.rə.tɪv ɪnˈdʌk.ʃən/
"Enumerative induction" kan worden vertaald als "enumeratieve inductie" of "oplopende inductie".
"Enumerative induction" verwijst naar een inductieve redeneervorm waarbij men tot een conclusie komt op basis van een eindige verzameling geobserveerde gevallen. Dit type inductie stelde dat, als een bepaalde eigenschap wordt waargenomen in alle exemplaren van een eindige set, men mag concluderen dat deze eigenschap ook geldt voor de gehele set of een breder bereik.
In het Engels kom je de term vaak tegen binnen de context van logica, wiskunde en filosofie. Het gebruik van deze term is vaker terug te vinden in geschreven werk, zoals academische artikelen en boeken, minder in dagelijkse conversaties.
"Enumerative induction presents a method to generalize findings from specific cases."
"Enumeratieve inductie biedt een methode om bevindingen te generaliseren vanuit specifieke gevallen."
"In his thesis, he discussed the limitations of enumerative induction in forming scientific hypotheses."
"In zijn thesis besprak hij de beperkingen van enumeratieve inductie bij het opstellen van wetenschappelijke hypothesen."
"The principles of enumerative induction can be seen in various scientific approaches."
"De principes van enumeratieve inductie zijn te zien in verschillende wetenschappelijke benaderingen."
Aangezien "enumerative induction" niet vaak voorkomt in idiomatische uitdrukkingen, zijn hier geen specifieke voorbeelden beschikbaar. De term wordt echter vaak gebruikt in wetenschappelijke en filosofische discussies in hun context en kan in variaties voorkomen, zoals:
"Unlike other forms of reasoning, enumerative induction relies heavily on observed instances."
"In tegenstelling tot andere vormen van redeneren, is enumeratieve inductie sterk afhankelijk van waargenomen gevallen."
"When forming conclusions, one must be cautious not to assume too much from enumerative induction."
"Bij het trekken van conclusies moet men voorzichtig zijn om niet te veel aan te nemen uit enumeratieve inductie."
De term "enumerative" is afgeleid van het Latijnse "enumerare", wat "opsommen" betekent. "Induction" komt van het Latijnse "inductio", wat "toeleiding" of "toepassing" betekent. Samen legt het de nadruk op het idee dat men door het 'opsommen' van waargenomen gevallen aankomt bij een conclusie.
Synoniemen: inductieve redenering, inductieve conclusies.
Antoniemen: deductieve redenering, deductieve conclusies.
Deze secties bieden een gedetailleerd overzicht van "enumerative induction", met context en relevantie binnen zowel de Engelse als de Nederlandse taal.