"External world" is een samenstelling van een bijvoeglijk naamwoord ("external") en een zelfstandig naamwoord ("world"). Samen vormt het een zelfstandig naamwoord die verwijst naar de wereld buiten de eigen ervaring of waarneming.
/ɪksˈtɜrnəl wɜrld/
"External world" verwijst naar alles wat zich buiten de eigen geest of perceptie bevindt, inclusief de fysieke omgeving en de sociale context. Het wordt vaak gebruikt in filosofische, psychologische en sociale discussies om te onderscheiden tussen interne ervaringen (zoals gedachten en gevoelens) en de reële wereld buiten deze ervaringen. Het wordt vaker gebruikt in geschreven contexten, vooral in academische of theoretische discussies, maar kan ook in mondelinge gesprekken voorkomen.
Voorbeeldzinnen: - The philosopher argued about our knowledge of the external world. - De filosoof maakte een betoog over onze kennis van de externe wereld.
Hoewel "external world" niet veel voorkomt in idiomatische uitdrukkingen, zijn er enkele zinnen waarin het onderwerp op verschillende manieren wordt behandeld:
We moeten de externe wereld overwegen bij het nemen van beslissingen.
Escaping the external world often leads to deeper introspection.
Ontsnappen aan de externe wereld leidt vaak tot diepere introspectie.
The external world can be overwhelming, making it hard to focus.
Het woord "external" komt van het Latijnse "externus," wat "buiten" of "van buitenaf" betekent. "World" komt van het Oudengelse "weoruld," wat verwijst naar de aarde of het leven op aarde. Samen geeft het een betekenis van de wereld die buiten onszelf bestaat.
Synoniemen: - Buitenwereld - Externe omgeving
Antoniemen: - Interne wereld - Innerlijke wereld
Door deze informatie te presenteren, krijgt de lezer een goed beeld van de betekenis, het gebruik en de context van het woord "external world."