"Fine away" is een combinatie van een bijvoeglijk naamwoord ("fine") en een bijwoord/adverbiale uitdrukking ("away"). In deze context fungeert het doorgaans als een uitdrukking die gebruikt wordt om iets aan te duiden dat in goede staat of kwaliteit is en mogelijk verder weg of op afstand is.
/fʌɪn əˈweɪ/
De uitdrukking "fine away" wordt vaak gebruikt in informele en poëtische contexten om aan te geven dat iets op een prettige of goede manier ver van de spreker is. Het kan ook impliceren dat iets zich aan een verre horizon bevindt, zowel letterlijk als figuurlijk. Het gebruik van "fine" duidt op iets dat voldoet aan een bepaalde standaard of verwachting.
De frequentie van gebruik is relatief laag en het komt minder voor in dagelijkse gesprekken, meer in geschreven of literaire contexten.
Voorbeelden:
- "The sun is setting, and the sky looks fine away."
"De zon gaat onder en de lucht ziet er fijn uit in de verte."
De combinatie "fine away" wordt niet vaak aangetroffen in bredere idiomatische uitdrukkingen. Echter, het gebruik van "fine" in verschillende uitdrukkingen is wel gebruikelijk. Hier zijn enkele idiomen met "fine":
"All's fine and dandy."
"Alles is prima in orde."
"Fine line."
"Fijne lijn." (Gebruikt om een delicate balans of een subtiele scheiding aan te duiden)
"To fine-tune."
"Fijn afstellen." (Betekent iets beter of perfect in te stellen)
Het woord "fine" komt van het Oudfranse "fin" wat "eind" of "van goede kwaliteit" betekent. Het werd in het Engels geïntroduceerd in de middel eeuwen. "Away" heeft zijn oorsprong in Oudengels "āweg," wat "weg" of "af" betekent. Samen zijn de woorden in hun huidige context niet als een idiomatische uitdrukking ontstaan maar beide hebben een lange geschiedenis in de Engelse taal.
Synoniemen voor "fine" zijn onder andere: goed, prima, uitstekend. Antonieten kunnen zijn: slecht, onacceptabel, geen goed.
"Fine away" is geen vaste uitdrukking, dus directe synoniemen of antoniemen daarvoor zijn moeilijker te vinden.