"Fission product" is een zelfstandig naamwoord.
/fɪʃən ˈprɒdʌkt/
Een "fission product" verwijst naar de nieuwe elementen en isotopen die ontstaan wanneer een zware atoomkern (zoals uranium of plutonium) splits tijdens een nucleaire reactie, meestal door neutronenabsorptie. Deze producten kunnen verschillende eigenschappen hebben, waaronder radioactiviteit, en zijn belangrijk voor zowel nucleaire energieproductie als nucleaire wapentechnologie.
In het Engels wordt "fission product" vaak gebruikt in wetenschappelijke en technische contexten, vooral in nucleaire fysica en energie. Het gebruik is frequenter in geschreven teksten dan in mondelinge spraak, gezien het specialistische karakter van de term.
De studie van splijtingsproducten is essentieel voor het begrijpen van de veiligheid van nucleaire reactoren.
Researchers are investigating the long-term effects of fission products on the environment.
"Fission product" wordt zelf niet vaak gebruikt in idiomatische uitdrukkingen, gezien het specifieke vakjargon is dat vooral relevant is in de nucleaire wetenschap. Echter, enkele uitdrukkingen van meer algemene aard die betrekking hebben op het onderwerp nucleaire energie omvatten:
De term nucleaire familie kan sommigen doen denken aan de nucleaire reacties die leiden tot splijtingsproducten.
Fallout: The fallout from a nuclear reactor can include various fission products.
De term "fission" komt van het Latijnse woord "fissio", dat "splijting" betekent. "Product" komt van het Latijnse "productus", wat "geproduceerd" betekent. Samen verwijst "fission product" dus naar wat als resultaat van een splijting wordt geproduceerd.
Synoniemen: - Splijtingselementen - Splijtingstoestand
Antoniemen: - Samenvoeging (in de context van fusie, waarbij atoomkernen samensmelten in plaats van splitsen)
Deze informatie über de term "fission product" biedt een uitgebreid overzicht van zijn betekenis, gebruik en context in de Engelse taal.