"Fissionable isotope" is een samengesteld zelfstandig naamwoord.
/deˈfɪʃənəbl ˈaɪsoʊtoʊp/
Een "fissionable isotope" is een type isotoop dat in staat is om nucleaire splijting te ondergaan, wat betekent dat het zijn nucleus kan splitsen in kleinere delen, meestal wanneer het wordt gebombardeerd door neutronen. Dit proces komt vaak voor in nucleaire reactoren en atoomwapens.
In het Engels wordt de term "fissionable isotope" vaak gebruikt in wetenschappelijke, technische en militaire contexten, met een hogere frequentie in geschreven teksten dan in gesproken taal vanwege de technische aard van het onderwerp.
Voorbeeldzinnen:
- Scientists study fissionable isotopes to improve nuclear energy efficiency.
Wetenschappers bestuderen splijtbare isotopen om de efficiëntie van nucleaire energie te verbeteren.
Hoewel de term "fissionable isotope" niet vaak voorkomt in idiomatische uitdrukkingen, zijn er wel enkele verwante termen die in informele taal of in campagne- en ecologiediscussies worden gebruikt. Hieronder volgen enkele voorbeeldzinnen met de focus op gerelateerde concepten:
The project was a fission project, revolving around fissionable isotopes for energy solutions.
Het project was een splijtproject, gericht op splijtbare isotopen voor energieoplossingen.
In discussions about energy, fissionable isotopes take center stage as crucial elements.
In discussies over energie staan splijtbare isotopen centraal als cruciale elementen.
Het woord "fissionable" is afgeleid van het Latijnse "fissio," wat "splijting" betekent. "Isotope" is afkomstig van het Grieks, waarbij "isos" gelijk betekent en "topos" plaats betekent, wat verwijst naar elementen die op dezelfde plaats in het periodiek systeem voorkomen, maar verschillende massa's hebben.
Synoniemen: - Splijtbaar element - Splijtbaar materiaal
Antoniemen: - Niet-splijtbaar isotoop - Stabiel isotoop